است وسعت ربع أدعيه وارده در سحر ماه مبارك را ندارد ، ثمره مترتبه بر اين مطلب ظاهر است ، چه أعمال موظفه در سحر بنا بر قول به اين كه سحر عبارت از سدس آخر ليل است قبل از آن هر گاه كسى اتيان به آن نمايد محصل امتثال نخواهد بود ، بلكه حكم به مشروعيت آن نمودن مشكل است .
چه اتيان به عبادت موظفه به قصد توظيف قبل از وقت آن بدعت خواهد بود ، بر خلاف اين كه گوييم كه سحر عبارت از ثلث آخر شب مىباشد ، و همچنين سجودى كه مستحب است در ماه مبارك رمضان امتثال به آن در صورتى مىشود كه در ثلث آخر شب واقع شود ، اگر چه در سدس خامس بوده باشد ، و هر گاه قبل از آن شود مؤدى سنت نخواهد بود ، و همچنين است حال در استغفار در أسحار .
مبحث دهم ( در وقت نافله صبح است ) بدان كه وقت اين نافله داخل مىشود بعد از آن كه از نصف ثانى شب منقضى شد مقدارى كه كفايت يازده ركعت كه عبارت از هشت ركعت نماز شب و سه ركعت شفع و وتر بوده باشد ، و ممتد است تا ظهور حمره از جانب مشرق ، لكن أفضل أوقات اين ما بين فجرين است ، پس وقت فضيلت اين محفوف است به دو وقت اجزاء سابق و لاحق ، سابق بعد از انقضاء مقدار يازده ركعت است از نصف ثانى ، و لاحق بعد از طلوع فجر صادق است تا ظهور حمره از جانب مشرق .
بنابر اين اتيان به اين نافله قبل از فجر أول جايز خواهد بود بى اشكال در صورتى كه اتيان به نماز شب و شفع و وتر نموده باشد ، بلكه ظاهر اين است

259