و أيضا روايت شده كه حضرت عيسى بن مريم عليه السّلام كه معجزه آن حضرت اين بود كه به قدرت الهى جل شأنه مرده را زنده مىكرد ، بعضى از كفار در مقام انكار به آن برگزيده پروردگار عرض كرد چيزى كه حاصل مضمون آن اين است كه تو زنده مىكنى أمواتى را كه تازه مرده‌اند ، شايد اين أشخاص نمرده باشند يعنى اين ساختگى و حيله بوده باشد ، زنده كن از براى ما كسانى را كه در أزمنه سابقه فوت شده باشند .
حضرت فرمودند : شما اختيار نماييد از أموات در زمان سابق هر كس را كه خواسته باشيد ، عرض كردند : زنده كنيد از براى ما سام بن نوح را ، حضرت عيسى عليه السّلام تشريف بردند بر سر قبر سام و دو ركعت نماز ادا نمودند و استدعاء از درگاه رب العزه عز شأنه نمود كه سام را زنده فرموده باشد ، سؤال به شرف اجابت مشرف گرديد ، سام زنده شد .
ديدند سر و ريش او سفيد شده ، سؤال كردند كه در زمان تو پيرى نبود اين سفيدى موى سر و ريش تو از چه راه است ؟ در جواب گفت : شنيدم ندايى كه از قبر بيرون بيا ، گمان كردم كه قيامت بر پا شده به جهت اين هيبت اين موى سر و ريش سفيد شد ، سؤال كردند كه چند وقت است از أول موت تو تا حال ؟
گفت : چهار هزار سال لكن شدت ألم موت هنوز از خاطرم محو نشده است .
و أيضا روايت شده : هيچ مؤمنى نيست كه بميرد مگر آن كه اظهار رجوع به دنيا به او مىشود و انكار مىنمايد به جهت شدت آنچه از تلخى جان كندن به او رسيده ، مگر شهداء كه ايشان مرارت جان كندن را نفهميده‌اند ، پيوسته تمنا مىكنند رجوع به دنيا را از براى آن كه ثانيا شهيد شوند در راه خداوند عالم جل شأنه .
و بعضى در اين مقام مثالى ذكر كرده به اين نحو كه موت را تشبيه نموده اند

248