از اتيان به آنها است در حال جلوس . و هر گاه با تمكن از قيام اختيار جلوس نمايد مستحب اين است كه به جاى هر ركعتى دو ركعت اتيان نمايد ، مگر اين نماز كه چنين نيست ، بلكه جلوس در آن متعين است .
مخفى نماند اگر چه وقت اين نماز بعد از فراغ از نماز عشاء است ، لكن أولى آن است كه اتيان به اين نماز نمايد بعد از هر نمازى كه در اين شب اتيان نمايد تا نصف شب .
مبحث هفتم ( در بيان كيفيت قرائت در اين نماز است ) مىگوييم : بعد از قطع بر اين كه در اين نماز و ساير نوافل مذكوره اقتصار به حمد و سوره توحيد مىتواند نمود ، بلكه اقتصار به حمد تنها نيز مىتوان نمود ، لكن كلام در قرائت موظفه در خصوص اين صلاة است ، و اين به سه طريق روايت شده :
أول : آن است كه قرائت شود در اين دو ركعت نماز صد آيه از قرآن ظاهر اين است كه امتثال حاصل است به قرائت صد آيه در دو ركعت ، خواه بالمساوات بوده باشد ، كه نصف در ركعت أولى بوده و نصف در ثانيه ، و خواه بالتفاوت ، دور نيست كه آيات فاتحة الكتاب را از جمله يك صد آيه محسوب مىتوان نمود ، و اگر محسوب ننمايد أوثق خواهد بود .
دوم : آن است كه اتيان نمايد اين دو ركعت را به سوره واقعه و اخلاص اگر سوره أولى در ركعت أولى و ثانيه در ثانيه قرائت نمايد أوفق به ظاهر حديث خواهد بود .
سوم : آن است كه اتيان شود به سوره ملك و اخلاص .

202