بعد از آن هر گاه بگويد مرا امين خداوند عالم دانستى ، لهذا بناى تكليف خود را به مقتضاى قول من قرار دادى ، كه در همان كتاب كه بناى عمل خود را بر آن گذاشتى تصريح كردم به كلامى كه صريح بود كه بعد از ممات اعتماد به قول من نمىتوان نمود . پس چگونه اعتماد به آن كردى در مقام امتثال خلاق جهان آفرين ، در آن وقت ، چه جواب خواهى گفت .
و همچنين است حال هر گاه در امور صلاة متابعت هر يك از شهيدين سعيدين قدس اللَّه تعالى أرواحهم نمايى . و كلام مرحوم علامه در قواعد و غيره ، و همچنين كلام شهيدين سعيدين و غيرهم كه صريح در اين باب است در سابق بيان شد .
پس هر گاه در چنين صورت از عهده جواب قدس آشيان مرحوم علامه و مثل ايشان نتوانى برآمد چگونه از عهده جواب خلاق آسمان و زمين خواهى برآمد .
پس هر گاه فرض شود در مقام مؤاخذه و سؤال چنين سؤالى از خلاق عالم جل شأنه القا شود : اى بنده من فلان عالم كه به تو چنين مطلبى اخبار نمود اگر معتقد اين بودى كه امينى از امناى من بوده ، پس چرا متابعت او نكردى در اين كه اخبار نمود به تو كه در تكاليف الهيه جلت عظمته بعد از موت او اعتماد به قول او نمىتوان نمود ، و اگر معتقد اين نبودى كه امينى از امناى من است ، پس چگونه اعتماد به قول او نمودى در مقام اتيان به مطلوب من ، ببين چه جواب خواهى گفت .
حال خود را ملاحظه كن نسبت به معجون مرتب از سلطان ، تامل كن ببين هر گاه جماعتى كه سابق بر اين از امناى سلطان بودند در بيان اجزاء آن معجون و شرايط آن هر يك شرحى قلمى نموده باشند ، عمل به مقتضاى قول هر يك در حال حيات او بى اشكال باشد ، نظر به اين كه هر يك امينى از امناء آن سلطان

111