معارضات او از چشم جاسوسان معاويه دور نبود . فعاليتهاى تخريبى او بر ضد بنى اميه ، در دوران معاويه ، در همان حدود فكرى و تبليغاتى بود ، ولى از روزى كه معاويه از دنيا رفت و حكومت ، بر خلاف تمام اصول اسلامى ، سياسى و اجتماعى ، به دست يزيد افتاد و مبارزه امام حسين ( ع ) آغاز گرديد ، او در كوفه ، آشكارا به صف حاميان امام حسين ( ع ) پيوست و تبليغات مستمر و فعاليت شديدى بر ضد امويان آغاز نمود ، تا آن كه نعمان بن بشير ، والى كوفه ، عزل گرديد و به جاى او عبيدالله بن زياد ، با حفظ سمت فرماندارى بصره ، والى كوفه نيز گرديد و كشتار فجيعى را در كوفه راه انداخت .
هانى بن عروه و مسلم بن عقيل را به شهادت رساند و مختار را كه يكى از فعالان بود ، تازيانه زد و روانه زندان نمود .
مختار در زندان بود كه حادثه جانسوز عاشورا رخ داد و فرزند رسول خدا ( ص ) در روز روشن ، به دست عمال يزيد به شهادت رسيد . ولى پس از مدتى با تلاش يك معلم قرآن فداكار و با وساطت عبد الله بن عمر بن الخطاب كه شوهر خواهر مختار بود ، از زندان كوفه آزاد گرديد و فورا خاك عراق را به مقصد حجاز ترك نمود . در مكه نخست به حركت ابن زبير پيوست و در جرگه يكى از مخالفين سرسخت يزيد در آمد .
يزيد لشكرى دوازده هزار نفرى ، به فرماندهى مسلم بن عقبه به مدينه اعزام داشت . اين لشكر جرار ، سه روز تمام در مدينه به كشتار و قتل عام مردم و غارت و غصب اموال و هتك نواميس مسلمانان پرداختند . پس از تصرف مدينه ، رو به مكه سراغ نهاده ، به سراغ عبد الله بن زبير شتافتند . در بين راه مكه و مدينه ، مسلم بن عقبه مرد و فرماندهى لشكر به حصين بن نمير واگذار گرديد . او در مكه با طرفداران ابن زبير به نبرد پرداخت ، به حدى كه چند ماه تمام شهر مكه را به محاصره در آورد و بيت خدا را با منجنيق به سنگ بست . در خلال اين محاصره بود كه يزيد به هلاكت رسيد و معاوية بن يزيد مورد بيعت قرار گرفت . سپاه حصين بن نمير ، ناچار مكه را ترك نمود و امور حجاز به دست عبد الله بن زبير افتاد و مردم با او بيعت كردند .
مختار كه تا آن روز همراه ابن زبير بود ، با توجه به آرزوهاى سياسى كه در سر

260