همانند پدر عاليقدر و بزرگوارش ، يكى از دوستداران و شيفتگان خاندان عصمت و طهارت بود كه هميشه با عشق آن خاندان با شجاعت تمام شمشير مىزد ، آن چنان كه پدر بزرگوارش در جنگهاى نهروان ، جمل و صفين ، در ركاب مولايش على ( ع ) شمشير جانانه زده بود .
ابراهيم ، فرماندهى عمليات سپاه مختار را بر عهده گرفت . شجاعت و رشادتهاى او در ضمن شرح حال مختار خواهد آمد . او در سال 67 ه‌ . ق ، پس از مبارزات توأم با سرفرازى و افتخار تمام ، توسط نيروهاى مصعب بن زبير ، در حومه كوفه به شهادت رسيد .
3 - مختار بن ابى عبيدة بن مسعود ثقفى [1] پدرش ابو عبيده كه در شهر طائف متولد گرديده است ، يكى از سرداران نامى عرب مىباشد كه در فتح ايران در زمان حكومت خليفه دوم حضور داشت . او به جاى مثنى بن حارثه شيبانى ، از سوى عمر به فرماندهى تعيين گرديد و با شجاعت و شهامت تمام ، در مقابل سپاه ساسانيان قرار گرفت ، ولى نتوانست در مقابل هزاران فيل رزمنده كه تا آن روز مشاهده آنها براى سپاه عرب تازگى داشت ، مقاومتى از خود نشان دهد . او زير پاهاى فيل رزمنده قرار گرفت و در جا درگذشت . فوت ابو عبيده به اين صورت و كيفيت غير عادى ، وحشت و اضطراب بزرگى در سپاه مسلمين ايجاد نمود و از معركه بازگشتند تا در نوبتهاى بعدى موفقيتهايى به دست آوردند . اين جنگ و گريز را " معركه جسر " يا جنگ پل مىنامند .
مختار به هنگام فوت پدر ، جوان نورسى بود كه در كنف حمايت

[1] صاحب معجم رجال الحديث ، دو دسته روايات مدح كننده وذم كننده مختار را آورده است و جانب روايات مدح كننده را ترجيح مىدهد و روايات ذم كننده را با ضعف سند يا با ارسال يا از باب تقيه مىشناسد و او را به عنوان گيرنده انتقام اهل بيت ( ع ) مىستايد . ( ج 18 ، ص 94 ، كد 12156 ) .

258