كه معناى امر دارد مانند اين آيه : والمطلقات يتربصن بانفسهن ثلاثة قروء [1] ( و زنان طلاق داده شده سه طهر ( يا سه حيض ) عده نگه مى دارند ) كه معنايش امر است يعنى بايد در اين مدت عده نگه دارند . و نيز خداوند گنهكاران را لعنت كرده كه فرموده : لعن الذين كفروا من بنى اسرائيل على لسان داود [2] ( كافران بنى اسرائيل بر زبان داود لعنت شدند ) . ان الذين يؤذون الله و رسوله لعنهم الله في الدنيا والاخرة [3] ( آنان كه خدا و رسول او را مىآزارند خداوند در دنيا و آخرت لعنتشان كرده است ) . ملعونين اينما ثقفوا اخذوا وقتلوا تقتيلا [4] ( ملعونند ، هر جا كه يافت شدند بايد دستگير شوند و به سختى به قتل رسند ) . ان الله لعن الكافرين و اعد لهم سعيرا [5] ( خداوند كافران را لعنت كرده و آتشى سوزان براى آنها فراهم كرده است ) . و به ابليس فرمود : وان عليك لعنتى الى يوم الدين ( 5 ) ( و لعنت من تا روز جزا بر تو باد ) .
اما اين كه كسى گويد : ( چه ثوابى در لعن نهفته است ؟ و خداى متعال هيچ گاه به مكلف نمى گويد : چرا لعنت نكردى ؟ بلكه به او خواهد گفت : چرا لعنت كردى ؟ و اگر لعن كننده به جاى آن كه بگويد : ( خدا فلانى را لعنت كند ) بگويد :
( خداوندا ، مرا بيامرز ) براى خودش بهتر است ، و اگر انسانى در تمام عمر خود ابليس را لعنت نكند بدان سبب مؤاخذه نمى گردد ) . اينها همه سخن نادان نابخردى است كه نمى داند چه مى گويد . زيرا لعنت فرستادن خود نوعى طاعت

[1] - سوره بقره / 228 .
[2] - سوره مائده / 78 .
[3] - سوره احزاب / 57 .
[4] - سوره نور / 7 .
[5] - سوره احزاب / 64 . ( 6 ) - سوره ص / 78 .

977