جويبر از ضحاك از حسن بن محمد بن على بن ابى طالب نقل كرده كه : ابو بكر سهم ذوى القربى را از فاطمه و بنى هاشم منع كرد و آن را در راه خدا و خريد اسلحه و اسب و شتر قرار داد . [1] بخارى از ابن شهاب از عروه از عايشه نقل كرده كه : فاطمه عليها السلام دختر پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نزد ابو بكر فرستاد و ميراث خود از پدرش رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم را از غنايم مدينه و فدك و باقيمانده خمس خيبر طلب نمود . ابو بكر گفت : رسول خدا فرموده است : ( ما ارث نمىگذاريم ، هر چه باز گذاريم صدقه است ، بى شك آل محمد عليهم السلام بايد از اين مال استفاده كنند ) ، و من نيز به خدا سوگند چيزى از صدقه پيامبر خدا صلى الله عليه و آله و سلم را تغيير نمى دهم . . .
پس ابو بكر زير بار نرفت كه از آنها چيزى به فاطمه عليها السلام بدهد ، فاطمه نيز به همين دليل از ابو بكر ناراحت شد و بر او خشم گرفت و با او قهر كرد و تا دم مرگ با او سخن نگفت . و آن حضرت شش ماه پس از پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم زنده بود و پس از وفات ، شوهرش على شبانه او را به خاك سپرد و ابوبكر را خبر نكرد و خود بر او نماز گزارد . و تا فاطمه زنده بود على را با مردم روى خوش بود و چون فاطمه از دنيا رفت على با مردم روى خوش نشان نداد ( و از آنان كناره گرفت ) . . . [2] امام على عليه السلام سيد مظلومان 38 - ابن ابى الحديد يكى از مباحثات خود با استادش ابو جعفر نقيب را چنين نقل مى كند : يك بار به او گفتم : سبب اين همه دوستى و عشق مردم به على بن ابى طالب عليه السلام و جان فشانى در هوا دارى او چيست ؟ و نمى خواهم كه از شجاعت و

[1] - شرح نهج البلاغة 16 / 230 و 231 .
[2] - صحيح بخارى 5 / 177 ، باب غزوه خيبر و 4 / 96 نزديك به همين مضامين .

927