كار بر آنان سخت آمد پيكى نزد آن حضرت فرستادند و پيشنهاد كردند كه اجازه خروج به آنان دهد به شرط آن كه از وطن بيرون روند ، و حضرت چنين كرد . اين خبر به اهل فدك رسيد آنان نيز پيكى فرستادند و درخواست كردند كه آن حضرت به شرط بهره بردارى از نصف ميوه ها و اموال آنها با آنان مصالحه كند ، و حضرت پذيرفت . از اين رو فدك از غنائمى است كه با جنگ و تاخت و تاز به دست نيامده و بنابر اين مخصوص رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم است ( و ديگران را در آن حقى نيست ) . فدك داراى چشمه اى جوشان و درختان خرماى بسيارى بوده است . و اين همان است كه فاطمه - رضى الله عنها - فرمود : رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم آن را به من بخشيده ، و ابوبكر گفت : من شاهد مى خواهم ، و اين خود داستانى دارد . . .
( پس از آن كه فدك توسط خليفه اول غصب شد همچنان در اختيار حكومتها بود تا ) چون عمر بن عبد العزيز به خلافت رسيد به عامل خود در مدينه نوشت كه فدك را به اولاد فاطمه - رضى الله عنها - بازگرداند ، و فدك در ايام عمربن عبد العزيز در اختيار اولاد آن حضرت بود تا يزيد بن عبد الملك به حكومت رسيد و آن را قبضه كرد و باز پيوسته در دست بنى اميه بود تا ابو العباس سفاح به خلافت رسيد و آن را به حسن بن حسن بن على بن ابى طالب ( حسن مثنى ) بازگرداند وحسن قيم آن بود و منافع آن را در ميان اولاد على عليه السلام پخش مى كرد ، و چون منصور به خلافت رسيد و اولاد حسن بر او شوريدند آن را پس گرفت و چون مهدى پسر وى به خلافت رسيد دوباره آن را به آنان بازگرداند ، باز موسى هادى و خلفاى بعد ( هارون و امين ) آن را پس گرفتند تا خلافت به مأمون رسيد ، آن گاه پيكى از سوى اولاد على بن ابى طالب نزد وى آمد و آن را طلب نمود ، مأمون نيز دستور داد تا سندى از آن به نام آنان بنويسند ، سند نوشته شد و بر مأمون قرائت گرديد ، در اينجا دعبل شاعر برخاست و اين شعر را سرود :

923