رو به عثمان رأى دادند و خلافت را به او سپردند . [1] ابوذر رحمه الله در ضمن سخنى طولانى گفت : امام عليه السلام پيوسته آنان را سوگند مى داد و نعمتها و كرامتهايى را كه خداوند در حق او روا داشته بود به يادشان مى آورد تا هنگام ظهر فرا رسيد و وقت نماز نزديك شد . . . و امام براى نماز برخاست .
آن گروه ميان خود به مشاوره پرداختند و با خود گفتند : خداوند على بن ابى طالب را به فضايلى كه براى ما برشمرد برترى داده است ولى او مردى است كه هيچ كس را بر ديگرى ترجيح نمى دهد و ما و غلامانمان را برابر مى دارد ، و اگر حكومت را به او بسپاريد ميان سياه و سفيد برابرى قرار مى دهد گرچه به زور شمشير باشد ، پس حكومت را به عثمان بايد سپرد كه از همه مايل تر و رام تر و خواهان رضاى ماست ، و خداوند آمرزنده و مهربان است . [2] 4 - مظلوميت آن حضرت در مسأله تحكيم از موارد صريح و آشكار مظلوميت امام عليه السلام داستان قرآن بر سر نيزه كردن و مسأله تحكيم و ظهور خوارج است .
17 - ابن ابى الحديد گويد : علت منجر شدن كار جنگ به تحكيم و تعيين داور ، خواسته شاميان بود كه بدين وسيله خواستند خود را از چنگال شمشير عراقيان برهانند ، چرا كه نشانه هاى پيروزى عراقيان آشكار و روشن شده بود ، از اين رو شاميان به رأى عمروعاص به جاى جنگ دست به نيرنگ زدند ، و اين مسأله پس از ليلة الهرير [3] رخ داد . . . و ما در اينجا آنچه را نصربن مزاحم در كتاب ( صفين ) در اين زمينه آورده ياد مى كنيم ، زيرا او مورد وثوق و قابل اعتماد است

[1] - بحار الانوار 8 / 346 ، چاپ كمپانى .
[2] - امالى طوسى 2 / 166 .
[3] - شبى در صفين كه اسبان زوزه مى كشيدند و صداى آنها در ميدان جنگ طنين انداز بود .

900