نام کتاب : الإمام علي بن أبي طالب ( ع ) ( فارسي ) نویسنده : أحمد الرحماني الهمداني جلد : 1 صفحه : 897
او را چون فصاحت من ساخته و فهم او را مانند فهم من قرار داده است ، و اگر حلم مجسم مى شد به صورت على در مى آمد ، و اگر عقل مجسم مى شد به صورت حسن مى شد ، و اگر جود و سخا مجسم مى شد به شكل حسين مى گشت ، و اگر زيبايى مجسم مى شد صورت فاطمه را به خود مى گرفت بلكه باز هم فاطمه بزرگتر است ، همانا دخترم فاطمه در نژاد و شرف و كرامت بهترين مردم روى زمين است ) . [1] سيد رضا هندى قاسوك أباحسن بسواك * وهل بالطود يقاس الذر أنى ساووك بمن ناووك * وهل ساووا نعلي قنبر ( اى على ، تو را با ديگران مقايسه كردند ، ولى مگر ذره را با كوه مى سنجند ) ؟ ( چگونه تو را با دشمنانت برابر داشتند ؟ مگر آنان را با كفش قنبر هم قياس است ) ؟ ابن حماد ليس من جوهره جوهرة * مثل من جوهره من خزف ( كسى كه جوهره وجودش از گوهر است با كسى كه جوهره اش از خزف است قابل قياس نيست ) . ابو القاسم زاهى ما أحد قايسكم بغيركم * ومازج السلسل بالشرب اللمط إلا كمن ضاحى الجبال بالحصى * أو قايس الأبحر جهلا بالنقط ( كسى كه شما را با ديگران و در واقع آب گوارا را با آب كدر آلوده قياس كند