براى او مى گسترد . . . [1] و گويد : ابو جعفر اسكافى روايت نموده : معاويه صد هزار درهم به سمرة بن جندب داد تا حديثى نقل كند كه اين آيه درباره على بن ابى طالب نازل شده است :
( و از مردمان ( منافقان ) كس هست كه گفتارش در زندگى دنيا تو را به شگفت وا مى دارد و خدا را بر نيت خود گواه مى گيرد در حالى كه سرسخت ترين دشمنان است . و چون از نزد تو رود ( و يا چون به قدرت رسد ) مىكوشد در زمين فساد به پا كند و كشت و نسل را تباه سازد ، و خدا فساد را دوست نمى دارد ) ، [2] او به اين مقدار راضى نشد ، معاويه دو برابر كرد باز هم نپذيرفت ، معاويه چهار صد هزار درهم داد و او پذيرفت . [3] انتقاد از سياست على عليه السلام و پاسخ آن ابن ابى الحديد گويد : كسانى كه به سياست آن حضرت انتقاد داشته اند به چند اشكال تعلق جسته اند . . .
اشكال اول : گويند : آن حضرت هنگام بيعت مردم با ابو بكر در طلب خلافت كوتاهى كرد در حالى كه از بنى هاشم و بنى اميه و ساير مردم هوادارانى داشت كه مى توانست به يارى آنان در امر حكومت به نزاع برخيزد و حكومت را از آن خود سازد ، اما در اين كار كوتاهى نمود البته نه از روى ترس زيرا او دلاورترين بشر بود بلكه از روى تدبير نادرست و ضعف انديشه چنين اقدامى نكرد . [4]

[1] - الامام على بقية النبوة و خاتم الخلافة / 439 .
[2] - سوره بقره / 204 و 205 . بايد دانست كه اين دو آيه درباره منافقان است و آيه بعد يعنى آيه 206 همين سوره در فضل على عليه السلام است كه درباره جانفشانى آن حضرت در شب هجرت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نازل شد . ( م )
[3] - الامام على بقية النبوة و خاتم الخلافة / 164 .
[4] - شرح نهج البلاغة 10 / 254 .

837