نام کتاب : الإمام علي بن أبي طالب ( ع ) ( فارسي ) نویسنده : أحمد الرحماني الهمداني جلد : 1 صفحه : 785
كشت . ابان بن تغلب ( از روى تعجب ) به عبد الله بن شريك گفت : اين دو روش مختلف است ! عبد الله گفت : سران اهل جمل كه طلحه و زبير بودند كشته شدند ( و سپاه آنها پاشيد ) ولى رئيس اهل صفين يعنى معاويه زنده بود و آنان را رهبرى مى كرد . در كتاب ( دعائم الاسلام ) از امام باقر عليه السلام روايت كرده كه فرمود : ( على عليه السلام به خاطر آينده شيعيان خود با دشمن خود راه بخشش و گذشت را پيش گرفت ، زيرا مى دانست پس از او دشمن بر شيعيانش مسلط مى شود و مى خواست پس از او با شيعيانش به راه و روش خودش رفتار كنند و از كارى كه او كرد تجاوز نكنند ) . . . و نصوص فراوانى وجود دارد كه آن حضرت با اهل جمل با گذشت و بخشش رفتار نمود . [1] 7 - و نيز گويد : امام باقر عليه السلام فرمود : اگر على عليه السلام با كسانى كه با او جنگيدند راه خوددارى از اسير كردن و غنيمت گرفتن را نمى پيمود شيعيان او پس از وى دچار بلاى بزرگى از سوى مردم مى شدند . به خدا سوگند روش آن حضرت با دشمنان براى شما بهتر است از هر چيزى كه خورشيد بر آن مىتابد . [2] 8 - و نيز در ضمن كلام خود گويد : با آن كه آن حضرت آن همه بخشش در حق آنان روا داشت و روش بر خورد حضرتش براى آنان معلوم بود باز هم در كربلا آن همه جنايت كردند . ( 3 ) 9 - و نيز گويد : امام عليه السلام دستور داد اموال اهل جمل را به آنان بازگردانند ، حتى ديگهاى غذا هم پس گرفته شد . . . وعلى عليه السلام صدا زد : هر كه مالى از او به غارت رفته هر جا آن را يافت برگيرد . پس از اين اعلام مردى از كنار ما گذشت و ديگ