3 - على عليه السلام در خبرى طولانى فرمود : اينك چيزى خواهم گفت كه تا امروز به كسى نگفته ام ، يك بار از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم خواستم كه برايم دعا كند و آمرزش بخواهد ، فرمود : خواهم خواند . آن گاه برخاست و نماز خواند ، چون دست به دعا برداشت گوش فرا دادم شنيدم كه مى گفت : خداوندا ، به حق على در نزد خودت على را بيامرز ! گفتم : اى رسول خدا ، اين چه دعايى است ؟ فرمود :
مگر نزد خداوند كسى گرامى تر از تو هست كه او را شفيع درگاه خدا سازم ؟ [1] 4 - در حديثى طولانى از عطا وارد است كه ابن عباس هنگام مرگ گفت :
خداوندا ، من با ولايت شيخ على بن ابى طالب به تو تقرب مى جويم . پيوسته اين جمله را تكرار كرد تا بر زمين افتاد ، لختى صبر كرديم سپس او را بلند كرديم ديديم مرده است . [2] 5 - محمد بن احمد انصارى گويد : گروهى از اهل تفويض و تقصير ، كامل بن ابراهيم مدنى را خدمت امام عسكرى عليه السلام فرستادند ، كامل گويد : با خود گفتم : از او مىپرسم ( و خواهم گفت ) كه به بهشت نمى رود مگر آن كس كه معرفت مرا داشته و معتقد به رأى من باشد . چون بر سرور خود امام عسكرى عليه السلام داخل شدم چشمم به پيراهن سفيد لطيف و نازكى افتاد كه بر تن داشت ، با خود گفتم : ولى خدا لباس لطيف و نازك مىپوشد و ما را به هميارى با برادران دينى فرا خوانده و از پوشيدن امثال آن باز مى دارد ؟ ! امام آستينهاى خود را بالا زد ديدم لباس سياه زبرى بر بدن دارد و با لبخند فرمود : اى كامل ، اين براى خداست و آن براى شما .
من سلام كرده و نزد درى كه پرده اى بر آن افتاده بود نشستم ، بادى و زيد و كنار پرده را عقب زد نوجوانى ديدم مثل پاره ماه كه حدود چهار سال داشت ، به

[1] - شرح نهج البلاغة ، ابن ابى الحديد 20 / 316 .
[2] - كفاية الاثر / 21 .

761