كه منقبتى از على عليه السلام نقل نموده به تشيع ورافضى بودن متهم كرده اند [1] بلكه او را تكفير نموده و خونش را حلال كرده اند . علامه حسن مغربى گويد : شرايط و محنتها روز به روز بيشتر مى شد و انواع گوناگونى پيدا مى كرد تا آنجا كه به حد تفسيق وتكفير رسيد و گروهى معتقد شدند كه هر كه منقبت يا فضيلتى در حق امام امير مؤمنان عليه السلام نقل كند نجس است ، و با او با نسبت بى عدالتى دادن و عدم اعتماد داشتن مقابله مى نمودند . بى شك اين مصيبت بزرگ ساخته دشمنان اهل بيت بود كه در ميان اهل حديث راه دادند تا بدين وسيله هر چيزى را كه در فضل على عليه السلام وارد شده از ميان بردارند ، و به همين دليل نشانه تشيع راوى و علامت بدعت او را نقل فضائل على عليه السلام مى دانستند ! [2] تحريف شخصيت برخى از بزرگان اهل سنت اينك نام چند تن از بزرگان اهل سنت كه مورد بى مهرى قرار گرفته اند :
1 - حافظ كبير حاكم نيشابورى : ذهبى گويد : حافظ كبير امام محدثين ابو عبد الله محمد بن عبد الله بن محمد بن حمدويه بن نعيم ضبى طهمانى نيشابورى معروف به ابن البيع ، صاحب تصنيفاتى است ، در سال 321 به دنيا آمد . . . ابو بكر خطيب گفته : ابو عبد الله حاكم ثقه بود و مايل به تشيع ، ابراهيم بن محمد ارموى كه مرد صالح عالمى بود به من گفت : حاكم احاديثى را كه به زعم او بنابر شرط بخارى ومسلم صحيح بوده گرد آورد ، از جمله حديث طير و حديث ولايت ( من

[1] - لقب رافضى و شيعه در نزد مخالفان از القاب زشت و از الفاظ جرح راوى است ، ولى در نزد ما از بهترين القاب است ، زيرا شيعيان ورافضيان از على و اولاد او عليهم السلام پيروى نموده و از اطاعت طاغوتها و غاصبان دست كشيده اند ، و در حديثى از امام باقر عليه السلام آمده كه اين نامى است كه خداوند هفتاد نفر از سپاهيان فرعون را كه از او جدا شده و به موسى عليه السلام پيوستند در تورات بدين نام ناميده است .
[2] - فتح الملك العلى / 109 به نقل مقدمه كفاية الطالب / 16 .

691