و با دشمنى او دين خود را !
4 - حارث اعور همدانى : ابن حجر عسقلانى گويد : حارث بن عبد الله اعور همدانى خارفى ابوزهير كوفى ، و برخى حارث بن عبيد گفته اند و برخى به جاى ( خارفى ) حوتى گفته اند وحوت تيره اى از همدان است . از على و ابن مسعود وزيدبن ثابت وبقيره همسر سلمان روايت كرده است . . . ابن عبد البر در كتاب العلم خود - پس از آن كه از ابراهيم نقل مى كند كه حارث را دروغگو پنداشته - گويد : به گمان من شعبى در اين كه حارث را دروغگو انگاشته كيفر خواهد شد در حالى كه دروغ او را برملا نساخته و تنها به جهت افراط او در دوستى على بر او عيب گرفته است . ابن سعد گفته : او گفتار بدى داشته و در اعتقاد ضعيف است . . . جوزجانى گفته : از على بن مدينى درباره عاصم وحارث پرسيدم ، گفت : چون تويى از اين مطلب مىپرسد ؟ حارث كذاب است . . .
ابن حبان گفته : حارث غالى در تشيع و سست در حديث بوده و در سال 65 در گذشته است . [1] مرگ بر گروهى كه مردى را دروغگو قلمداد مى كنند كه از مقام والايى نزد امير مؤمنان عليه السلام برخوردار بوده تا آنجا كه مولايش به او فرمود : اى حارث ، تو را مژده باد كه هنگام مرگ و در صراط و حوض و تقسيم بهشتيان و دوزخيان مرا مى بينى و خواهى شناخت . . . [2] و بايد دانست كه اينان به جرح و نسبت بىعدالتى به رجال شيعه و تضييع مقام آنان اكتفا نكردند بلكه هر محدثى از اهل مذهب و طريقت خودشان را نيز

[1] - تهذيب التهذيب 2 / 145 .
[2] - امالى مفيد ، مجلس اول . و معناى اينها در گذشته بيان شد .

690