ابو سعيد خدرى ما را حديث كرد كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرمود : چون روز قيامت شود خداوند به من وعلى گويد : ( بيفكنيد در آتش هر كه شما را دشمن داشته ، و در آريد به بهشت هر كه شما را دوست داشته است ) ، و اين است معناى آيه القيا في جهنم . . . ابو حنيفه به ديگران گفت : برخيزيد تا مطلبى سخت تر از اين نگفته است . [1] 8 - علامه ابن ابى الحديد در شرح اين سخن على عليه السلام : ( ماييم شعار واصحاب ، و ماييم گنجينه داران وابواب ) [2] گويد : ممكن است مراد آن حضرت گنجينه داران علم وابواب علم باشد ، زيرا رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم فرموده است : ( من شهر علمم و على دروازه آن است ، پس هر كه طالب حكمت است از دروازه وارد شود ) ، و فرموده : ( على گنجينه دار علم من است ) و بار ديگر فرموده : ( على ظرف علم من است ) . و ممكن است مراد گنجينه داران بهشت وابواب بهشت باشد ، يعنى هيچ كس داخل بهشت نمى شود جز آن كس كه با ولايت ما به محشر آيد ، زيرا خبر مشهور و مستفيض در حق آن حضرت وارد است كه او قسمت كننده بهشت و دوزخ است .
و نيز گويد : ابوعبيد هروى در كتاب ( الجمع بين الغريبين ) گفته است : گروهى از امامان لغت عربى اين جمله را چنين تفسير نموده ، گفته اند : ( چون دوست آن حضرت اهل بهشت و دشمن او اهل دوزخ است ، آن حضرت به اين اعتبار قسمت كننده بهشت و دوزخ است ) . ابوعبيد گويد : و ديگران گفته اند : ( بلكه در حقيقت خود آن حضرت شخصا قسمت كننده بهشت و دوزخ است ، گروهى را به بهشت و گروهى را به دوزخ مى فرستد ) . و اين توجيه دوم كه ابوعبيد ذكر كرده

[1] - شواهد التنزيل 2 / 189 .
[2] - نهج البلاغة ، خطبه 154 .

617