همه آنچه آورده است نيست ، بنابر اين كافر است و مستحق زكات نمى باشد . دليل ديگر آن كه : زكات نوعى اعانه وارفاق است ، پس به غير مؤمن نبايد داد ، زيرا غير مؤمن با خدا و رسولش در ستيز است ، واعانه وارفاق نوعى دوستى و همدلى است ، پس نبايد با غير مؤمن اعمال گردد . . . [1] 6 - و نيز گويد : امامت لطف عام است و نبوت لطف خاص ، [2] زيرا ممكن است زمانى از پيامبر زنده خالى باشد ولى به دليلى كه خواهد آمد از امام خالى نخواهد بود ، وانكار لطف عام بدتر از انكار لطف خاص است ، و امام صادق عليه السلام نيز به همين مطلب درباره منكر اصل امامت اشاره دارد كه فرموده : و چنين كسى بدتر از همه است . [3] 7 - ابن خلدون در فصل 27 درباره مذاهب شيعه در حكم امامت گويد : و مذهب همه شيعيان متفقا آن است كه امامت از مصالح عامه اى كه به نظر امت واگذار شده و عامل آن را آنان تعيين مى كنند نيست ، بلكه امامت ركن دين و اساس اسلام است و براى هيچ پيامبرى روا نيست كه از آن غفلت ورزد و آن را به عهده امت واگذارد ، بلكه لازم است براى آنان امام تعيين كند ، و آن امام بايد از همه گناهان بزرگ و كوچك معصوم باشد ، وعلى عليه السلام همان كسى است كه رسول خدا صلى الله عليه و سلم او را تعيين فرمود . [4] 8 - علامه سيد شهاب الدين مرعشى رحمه الله گويد : امامت جانشينى از نبوت است ،

[1] - المنتهى 1 / 543 .
[2] - لطف عبارت است از هر چه كه آدمى را به ايمان و اطاعت نزديك كند و از بى اعتقادى و گناه دور بدارد . و متكلمان گويند : بر خداوند لازم است كه اين لطف را در حق بندگان بجا آورد و از همين رو پيامبران را فرستاده و امامان را منصوب فرموده است . ( م )
[3] - الالفين / 13 .
[4] - مقدمه ابن خلدون / 196 .

593