نام کتاب : الإمام علي بن أبي طالب ( ع ) ( فارسي ) نویسنده : أحمد الرحماني الهمداني جلد : 1 صفحه : 591
و در اين جزء با پاره اى از احاديث مشهورى كه دلالت دارد بر آن كه دشمنى آن حضرت عليه السلام نشانه نفاق و علامت الحاد وانحراف است ، و اگر آن حضرت نبود هرگز مؤمنان پس از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم شناخته نمى شدند ، واحدى او را دشمن نمى دارد مگر آن كه از ايمان خارج است روبرو خواهى شد ، و اين روايات دليلند بر آن كه منحرف از ولايت از راه راست بر كنار است مانند كسى كه از توحيد و نبوت منحرف و بر كنار است ، و از آن رو كه بسيارى از احكام دو اصل توحيد و نبوت مربوط به ولايت هم مى شود مى توان ولايت را از اصول شمرد ، و اين مطلب با اين كه ولايت در برخى از احكام با آن دو اصل ديگر متفاوت است منافات ندارد ، زيرا اين تفاوت به جهت برخى حكمتها و مصالح اجتماعى است كه بر كسى پوشيده نيست . [1] 3 - شيخ الاسلام علامه مجلسى رحمه الله گويد : بى شك ولايت و اعتقاد به امامت ائمه عليهم السلام و اقرار بدان از جمله اصول دين وبرتر از اعمال بدنى است ، زيرا ولايت كليد آنهاست ، يعنى به سبب ولايت درهاى شناخت آن امور و حقائق و شرايط و آداب آنها گشوده مى گردد . [2] 4 - علامه محقق حاج آقا رضا همدانى غروى رحمه الله گويد : بحث در اوصاف مستحقان زكات ، و آن چند امر است : اول ايمان است يعنى مسلمان بودن با اعتقاد به ولايت ائمه دوازده گانه عليهم السلام ، بنابر اين زكات به هيچ يك از اقسام كفار داده نمى شود بلكه به معتقدان به غير حق ( غير شيعه ) از ديگر فرق مسلمانان نيز داده نمى شود ، و ظاهرا در ميان ما اختلافى در اين مسأله وجود ندارد ، و روايات