و نيز گويد : پوشيده نماند كه رياست امام رياستى دينى و زعامتى الهى و نيابت از پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم در اداى وظايف او است ، بنابر اين هدف نهايى آن صرف حفظ حوزه اسلام و ايجاد امنيت اجتماعى نيست و اگر نه مى توانست امام كافر يا منافق يا يكى از فاسق ترين مردم باشد در صورتى كه هدفهاى مذكور به دست وى تأمين گردد ، بلكه هدف نهايى از وجود امام تحصيل چيزى است كه سعادت دو جهان بدان تأمين گردد مانند هدفى كه از رسالت پيامبر در نظر است ، و اين امكان ندارد مگر آن كه امام هم مانند پيامبر معصوم باشد . . . [1] و نيز گويد : امامت از اصول دين است و حق هم همين است . [2] 2 - علامه امينى - رضوان الله عليه - گويد : خلافت امارتى است الهى مانند نبوت ، با اين فرق كه شأن پيامبر قانونگذارى و آوردن وحى الهى است و شأن خليفه تبليغ و توضيح و تفسير مجملات قانون الهى است . . . ( 3 ) و نيز پس از چند سطرى كه در رد سخن ابن تيميه حرانى سخن رانده ، گويد :
اگر كسى امامت را از اصول دين بشمارد چندان از قياس و دليل به دور نيفتاده است پس از آن كه مى بينيم خداى سبحان ولايت مولايمان اميرمؤمنان عليه السلام را به ولايت خود و رسولش پيوند داده و فرموده : انما وليكم الله و رسوله والذين آمنوا . . . ( 4 ) و مراد از مؤمنان در اين آيه خصوص على عليه السلام است چنان كه در جلد 2 / 52 بدان اشاره شد و پس از اين نيز مفصلا بيان خواهد شد . و در آيه ديگرى كمال

[1] - دلائل الصدق 2 / 29 .
[2] - همان / 296 .

589