شمار نمى آيند . دكتر حسن ابراهيم حسن ( مدير دانشگاه اسيوط و استاد تاريخ اسلام در دانشگاه قاهره ) گويد : برخى از مستشرقين ارتداد بعضى از قبائل عرب از اسلام را پس از وفات رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم دليل آن دانسته اند كه اسلام با شمشير پيش رفته و تنها ترس از شمشير بوده كه عرب را به اين دين در آورده است . ولى حق آن است كه عربهايى كه ابو بكر با آنان جنگيد و برچسب مرتد به آنان زده شد هرگز از اسلام برنگشته بودند چنان كه از نام مرتد چنين به ذهن مى رسد ، بلكه آنها دو گروه بودند : گروهى زكات ندادند بدين پندار كه زكات حقوقى بود خاص رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم كه به ايشان پرداخت مى شد و چون به جوار رحمت حق شتافت اين حق از گردن آنها برداشته شده و ديگر موظف نيستند آن را به خليفه آن حضرت بپردازند ، و درباره همين گروه بود كه عمر با ابو بكر به خاطر جنگ با آنها درگير شد و به اين قول پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم استناد كرد كه آن حضرت فرموده است :
( من مأمورم كه با مردم تا آنجا بجنگم كه لا إله الا الله بگويند ، و هر كه اين كلمه را بگويد مال و جان خويش را از من محفوظ داشته مگر آن كه به حق ستانده شود ، و حساب او با خداست ) ( بنابر اين ابو بكر حق نداشته آنان را كه موحد بودند و تنها زكات ندادند به قتل برساند ) . . . اما گروه دوم از اسلام برگشتند و مسلمان نبودند . . . ) . [1]

[1] - تاريخ الاسلام السياسى ( تاريخ سياسى اسلام ) 1 / 351

583