است ، از همين رو دين را صراط نامند ، زيرا راه به سوى ثواب است ، و نيز به همين دليل ولايت اميرمؤمنان و امامان از اولاد او عليهم السلام را صراط گفته اند ، و از همين معناست فرمايش اميرمؤمنان عليه السلام كه : ( من صراط مستقيم خدا و دستاويز ناگسستنى او هستم ) ، مراد آن است كه شناخت و دست زدن به دامن او راه به سوى خداست . و در خبر آمده است كه در روز قيامت راه به سوى بهشت مانند پلى است كه مردم از روى آن عبور مى كنند ، و اين همان صراطى است كه رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم در سمت راست و اميرمؤمنان عليه السلام در سمت چپ آن مىايستند و از سوى خداوند به آنان ندا مى رسد كه : القيا في جهنم كل كفار عنيد [1] ( درافكنيد در دوزخ هر كفرورز عناد پيشه را ) .
و در خبر آمده است كه ( در روز قيامت كسى از صراط نتواند گذشت مگر آن كس كه از على بن ابى طالب عليه السلام پروانه نجات از آتش را به همراه داشته باشد ) . و نيز در خبر آمده است كه صراط براى كافر از مو باريكتر و از لبه شمشير تيزتر است ، و مراد آن است كه در قيامت از شدت ترس و بيمى كه به كافران دست مى دهد قدم هيچ كافرى بر صراط ثابت نماند و آنان بر روى صراط مانند كسى راه مى روند كه بر روى چيزى باريكتر از مو و تيزتر از لبه شمشير راه مى رود ، و اين مثلى است براى سختى اى كه به كافر هنگام عبور از صراط دست مى دهد . و صراط راهى است هم به بهشت و هم به دوزخ كه بنده از آنجا به سوى بهشت رهسپار مى شود و سختيهاى آتش دوزخ را نيز مى بيند .
گاهى به راه كج نيز صراط گويند ، از اين رو خداوند فرموده : وان هذا صراطى مستقيما [2] ( و همانا اين راه راست من است ) كه با اين آيه راه دين را كه

[1] - سوره ق / 24 .
[2] - سوره انعام / 153 .

555