نام کتاب : الإمام علي بن أبي طالب ( ع ) ( فارسي ) نویسنده : أحمد الرحماني الهمداني جلد : 1 صفحه : 554
محمد وعلى وحسن و حسين و اولاد طاهرينشان كه اولاد فاطمه هستند . چون حضرتش به بهشت در آيد دامن چادرش بر روى صراط كشيده بماند ، يك سر چادر به دست او است در بهشت ، و سر ديگر آن در پهنه قيامت گسترده است ، آن گاه منادى پروردگارمان صدا مى زند : اى دوستان فاطمه ، به تارهاى چادر فاطمه سرور زنان بهشتى بياويزيد ! پس دوستى از دوستان فاطمه نماند جز آنكه به تارى از چادر او درآويزد تا آن كه هزاران هزار گروه بدان درآويزد . پرسيدند : هر گروه چند نفرند ؟ فرمود : هزار هزار ، كه همگى در پناه آن از آتش دوزخ نجات يابند . [1] گفتار عالمان در معناى صراط 1 - شيخ صدوق رحمه الله گويد : اعتقاد ما در صراط آن است كه آن حق است و پل دوزخ است و عبور همه خلايق بر آن است ، خداوند فرموده : وان منكم الا واردها كان على ربك حتما مقضيا [2] ( هيچ يك از شما نيست جز آن كه وارد آن ( دوزخ ) خواهد شد ، كه اين كارى حتمى و بايستنى بر خداى توست ) . صراط به معنايى ديگر نام حجتهاى خداست ، پس هر كه در دنيا آنان را ( به امامت ) بشناسد و از آنان پيروى كند خداوند پروانه عبور از صراطى را كه در قيامت پل دوزخ است به او عطا فرمايد . پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به على عليه السلام فرمود : اى على ، چون روز قيامت شود من و تو و جبرئيل بر صراط مىنشينيم ، و هيچ كس از صراط عبور نكند مگر كسى كه برات ولايت تو را با خود داشته باشد . [3] 2 - شيخ مفيد رحمه الله در شرح سخن صدوق رحمه الله گويد : صراط در لغت به معناى راه