9 - امام صادق عليه السلام در دعايى عرضه مى دارد : پروردگارا ، ما ايمان آورديم و از مولا و ولى و راهنما و فراخوان ما و ساير مردمان ( به سوى تو ) و صراط مستقيم وراست تو و حجت و راه تو ، همان كه خود و پيروانش از روى بصيرت و آگاهى به سوى خود فرا مىخوانند پيروى نموديم . پاك و منزه است خداوند از شركى كه مردم به ولايت او مى آورند و از اين الحاد كه به جاى او دوستان نزديك ديگرى مى گيرند . خداوندا ، من گواهى مى دهم كه او است امام راهنماى ارشاد كننده رشد يافته على اميرمؤمنان كه او را در كتاب خود نام بردى و فرمودى :
وانه في ام الكتاب لدينا لعلى حكيم [1] ( و همانا او در ام الكتاب در نزد ما على حكيم است ) ، نه در امامت براى او شريكى مى سازم ، و نه جز او دوست همدلى فرا مى گيرم . [2] 10 - ابو بصير از امام صادق عليه السلام روايت كرده كه فرمود : مردم بر چند طبقه و نوع از صراط مىگذرند ، و صراط از مو و تيزى لبه شمشير باريك تر است ، برخى مانند برق مىگذرند ، برخى مانند دويدن اسب ، برخى به طور خزنده بر روى شكم و دستها ، برخى پياده و برخى آويزان كه آتش به قسمتهايى از بدنشان مى رسد و قسمتى ديگر را آسيب نمى رساند . [3] 11 - پيامبر صلى الله عليه و سلم فرمود : چون خداى متعال همه آفريدگان را از گذشته و آينده در صحراى محشر برانگيزد منادى پروردگارمان از زير عرش خدا صدا مى زند : اى گروه آفريدگان ، ديده ها فرو خوابانيد تا فاطمه دخت محمد سرور زنان جهان بر صراط بگذرد . همه آفريدگان ديده ها فرو مىنهند و فاطمه از صراط مىگذرد ، هيچ كس در قيامت نمى ماند جز آن كه ديده فرو مىنهد مگر

[1] - سوره زخرف / 4 .
[2] - تفسير نور الثقلين 4 / 592 .
[3] - بحار الانوار 8 / 64 .

553