نام کتاب : الإمام علي بن أبي طالب ( ع ) ( فارسي ) نویسنده : أحمد الرحماني الهمداني جلد : 1 صفحه : 55
جود و بخشش است . [1] فانه شمس فضل ، هم كواكبها * يظهرن انوارها للناس في الظلم رومى در شرح آن گويد : مراد آن است كه معجزات روشن پيامبران از نور پيامبر ما صلى الله عليه و آله و سلم به آنان رسيده است ، زيرا آن حضرت خورشيد فضل الهى و رحمت خدا براى همه مردم بود ، و پيامبران عليهم السلام مظاهر نور او بوده اند و هر يك بر حسب درجه استعداد و مراتب قابليت خويش حامل سر او بوده و همگى انوار حقايق و اسرار دقايق او را در هر قرنى براى مردم زمان خويش آشكار مى ساخته اند . [2] 6 - عارف بزرگ ، ابن فارض مصرى ، در حقيقت محمديه صلى الله عليه و آله و سلم قصيده اى بسيار طولانى دارد كه ما ترجمه بخشى را كه مناسب و روشنگر بحث ماست در اينجا مى آوريم : ( و من گر چه صورتا فرزند آدمم ، اما معنايى در من نهفته كه گواه پدر بودن من است ) . ( و همه آنان به جهت پيشى داشتن همان معناى من است كه بر محور من مى گردند يا در آبشخوار من وارد مى شوند ) . ( و اگر من نبودم وجودى نبود و شهودى نبود و هيچ عهدى بر ذمه اى من بسته نمى شد ) . ( پس هيچ زنده اى نيست مگر آن كه حياتش از حيات من است ، و هر نفسى خواستار رضا و خشنودى من است ) . ( و هيچ گوينده اى نيست جز آن كه به نطق من گوياست ، و هيچ بيننده اى نيست