نام کتاب : الإمام علي بن أبي طالب ( ع ) ( فارسي ) نویسنده : أحمد الرحماني الهمداني جلد : 1 صفحه : 537
خواهد بود ، آيا به اينها به جاى آنچه در دنيا دارى راضى هستى ؟ گويد : آرى به خدا سوگند . آن گاه ملك الموت گويد : بنگر ، او مىنگرد و محمد وعلى و آل پاك آنها عليهم السلام را در برترين درجات بهشتى مى بيند ، ملك الموت گويد : اين سروران و امامان خود را مى بينى ؟ آنان در اينجا همنشين و مونس تو هستند ، آيا بديشان به جاى آنچه در دنيا از آن جدا مى شوى خشنود نيستى ؟ گويد : چرا به پروردگارم سوگند . امام فرمود : اين است معناى اين آيه : ان الذين قالوا ربناالله ثم استقاموا تتنزل عليهم الملائكة الا تخافوا ولاتحزنوا وابشروا بالجنة التى كنتم توعدون . نحن اولياؤكم في الحيوة الدنيا وفي الاخرة ولكم فيها ماتشتهى انفسكم ولكم فيها ماتدعون نزلا من غفور رحيم ، كه فرشتگان به آنان خطاب كنند : اموالى كه پيش رو داريد همه مال شماست ، و نسبت به فرزندان و عيال و اموالى كه باز گذاشته ايد غم مخوريد كه آنچه در بهشت مى بينيد بدل آنهاست ، اينها منزلهاى شماست و اينان انيس و همنشينان شمايند و ما هم در زندگى دنيا و آخرت دوستان شماييم ، و هر چه در بهشت ميل كنيد براى شما آماده است و آنچه درخواست كنيد فراهم است ، و همه اينها پذيرايى خداى آمرزگار مهربان است . [1] 3 - يا ايتها النفس المطمئنة ارجعى الى ربك راضية مرضية ، فادخلى في عبادى وادخلى جنتى . [2] ( اى جان آرام يافته ، به سوى خدايت باز گرد خشنود و پسنديده ، پس به ميان بندگانم درآى ، و به بهشتم درآى ) .