نام کتاب : الإمام علي بن أبي طالب ( ع ) ( فارسي ) نویسنده : أحمد الرحماني الهمداني جلد : 1 صفحه : 522
سميعا بصيرا . [1] ( ما آدمى را از نطفه اى آميخته آفريديم در حالى كه او را مىآزماييم و از اين رو شنوا و بينايش ساختيم ) . نظام آخرت دفعى است : فانما هى زجرة واحدة ، فاذاهم بالساهرة . [2] ( قيامت تنها يك نهيب است كه همگى در پهنه محشر گرد مى آيند ) . نظام دنيا مرگ و فنا پذير است : وجاءت سكرة الموت بالحق ذلك ما كنت منه تحيد . [3] ( و بيهوشى مرگ در رسد ، اين همان است كه از آن مىگريختى ) . نظام آخرت حيات دائمى است : وان الدار الاخرة لهى الحيوان لو كانوا يعلمون . [4] ( و همانا سراى آخرت زنده است اگر مى دانستند ) . نظام دنيا داراى منظومه شمسى است : هو الذى جعل الشمس ضياء والقنر نورا وقدره منازل لتعلموا عددالسنين والحساب . . . [5] ( او است خدايى كه خورشيد را تابان ساخت و ماه را نورانى آفريد و براى آن جايگاههايى قرار داد تا شمار سالها و نيز حسابها را بدانيد ) . نظام آخرت بدون اين منظومه است : متكئين فيها على الأرائك لايرون فيها شمسا ولازمهريرا . [6] ( در آن بهشتها بر تختها تكيه زنند و در آنجا نه خورشيد بينند و نه ماه را ) . تفاوت دو نظام در روايات 1 - حضرت رضا عليه السلام فرمود : خورشيد و ماه دو نشانه از نشانه هاى خدا هستند