على - دامن مرا مى گيرى و فرزندانت دامن تو را و شيعيانتان دامن شما را مى گيرند . پس خدا با پيامبرش و پيامبرش با وصى خود چه خواهد كرد ؟ اى حارث اين را بگير كه مشتى است از خروار ، آرى تو با آن كسى هستى كه دوستش مى دارى و توراست آنچه عمل كنى و به دست آورى - اين را سه بار فرمود .
حارث عباكشان برخاست و مى گفت : ديگر از اين پس باكى ندارم كه من به ديدار مرگ روم يا مرگ به سراغ من آيد .
جميل بن دراج ( يكى از راويان حديث ) گويد : ابوهاشم سيد حميرى رحمه الله مضمون اين خبر را براى من به نظم كشيد :
قول على لحارث عجب * كم ثم اعجوبة له حملا يا حار همدان من يمت يرنى * من مؤمن او منافق قبلا يعرفنى طرفه واعرفه * بنعته واسمه و ما عملا وانت عند الصراط تعرفنى * فلاتخف عثرة ولا زللا اسقيك من بارد على ظمأ * تخاله في الحلاوة العسلا اقول للنار حين توقف للعرض * دعيه لاتقربى الرجلا دعيه لاتقربيه ان له * حبلا بحبل الوصى متصلا [1]

[1] - امالى شيخ مفيد رحمه الله / 3 ، امالى شيخ طوسى رحمه الله 2 / 238 ، بحار الانوار 6 / 178 و 39 / 239 . بايد دانست كه اين حديث شريف دلالت دارد بر آن كه اين ابيات سروده سيد حميرى رحمه الله است . محدث قمى رحمه الله نيز در ( الكنى والالقاب ) 2 / 105 گويد : ( سيد حميرى رحمه الله مضمون اين خبر را به نظم كشيده است ) . و شايد تو هم راويان و بسيارى از محققان كه اين شعر را به على عليه السلام نسبت مى دهند از آنجا ناشى شود كه بيت اول آن مشهور نيست حتى علامه مامقانى رحمه الله در كتاب رجال خود آن را نقل نكرده است ، و نيز ابن ابى الحديد در اين مورد به اشتباه افتاده و در ( شرح نهج البلاغة ) 1 / 299 گويد : ( شيعيان شعرى را از آن حضرت روايت كرده اند كه به حارث همدانى فرمود . . . ) .

495