وأنت ركن يجير المستجير به * وأنت حصن لمن من دهره فزعا وأنت أنت الذي للقبلتين مع * النبي أول من صلى ومن ركعا وأنت أنت الذي في نفس مضجعه * في ليل هجرته قد بات مضطجعا ما فرق الله شيئا في خليقته * من الفضائل إلا عندك اجتمعا وباب خيبر لو كانت مسامره * كل الثوابت حتى القطب لاينقلبا فاقبل فدتك نفوس العالمين ثنا * بمثله العالم العلوي ما سمعا [1] ( تو همان على هستى كه از برترى فراتر رفتى آن گاه كه در سرزمين مكه نزد خانه خدا از مادر زاده شدى و بر زمين قرار گرفتى ) .
( و تو همان نقطه باء وجودى كه با همه يگانگى اش همه آنچه در كتاب تكوين است توسط آن گرد آمده است ) .
( تو برادر و همريشه آن پيامبرى هستى كه خداى عرش جز شريعت او را براى پيامبران ديگر تشريع ننموده است ( و همه مبلغ او و دين او بوده اند ) .
( و تو همان ركنى هستى كه گام در جايى نهادى كه خداى رحمن دست خود را نهاده بود ( يعنى دوش مبارك پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم ) .
( و تو همان ركنى هستى كه پناهندگان را پناه دهد ، و تو دژ محكم هر كسى هستى كه از دست روزگار خود هراسان است ) .
( و تو همان كسى هستى كه با پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم نخستين كسى بودى كه به دو قبله نماز گزاردى ) .
( و تو همان كسى هستى كه در شب هجرت در بستر آن حضرت آرميدى ) .
( خداوند هيچ فضيلتى را به طور پراكنده در آفريدگانش قرار نداد جز آن كه همه آنها يك جا در تو جمع است ) .

[1] - ديوان عبد الباقي عمرى افندى . و در شعر بالا ( لا ينقلبا ) ظاهرا ( لا نقلبا ) صحيح است .

411