كرده ام ( در برابر نام على كرنش كن ) .
و نيز گويد :
هو فخر التاريخ لافخر شعب * يدعيه ويصطفيه وليا لاتقل شيعة هواة علي * إن في كل منصف شيعيا إنما الشمس للنواظر عيد * كل طرف يرى الشعاع السنيا ( على فخر تاريخ است نه فخر يك ملت كه مدعى ( ولايت ) او است و او را به سرپرستى خويش برگزيده است ) .
( نگو تنها شيعيان هوادار على هستند ، چرا كه هر منصفى شيعه على است ) .
( بى شك خورشيد براى همه چشمهايى كه نور فروزان آن را مى بينند عيد است ) .
اين شاعر گران قدر در مقدمه ديوان خود گويد : اى ابا الحسن ، من درباره تو چه مى توانم گفت . . . شعر من در ساحل درياى تو - اى امير كلام - ريگى بيش نيست ، اما ريگى كه به خون پر بهاى حسين رنگين است ، پس اين سروده حماسى را بپذير ، و از كوشكهاى بهشت برين گوشه چشمى هم به اين عاجزى كه قلم خود را به ياد تو شرف بخشيده افكن ) . [1] عبد الباقي عمرى افندى بغدادى أنت العلى الذي فوق العلى رفعا * ببطن مكة عند البيت إذ وضعا وأنت نقطة باء مع توحدها * بها جميع الذي في الذكر قد جمعا وأنت صنو نبى غير شرعته * لأنبياء إله العرش ما شرعا وأنت أنت ركن الذي حطت له قدم * في موضع يده الرحمن قد وضعا

[1] - عيدالغدير / 307 - 312 .

410