ستوده و كمالات ذاتى و فضائل نفسانى را در خود جمع نموده است . اما از جهت ثواب از اين روست كه ثواب نتيجه عبادت است و با كم و زياد شدن آن كم و زياد مى گردد ، و چون آن حضرت عابد ترين است پس ثوابش از همه بيشتر است . و اگر او را عبادتى نبود جز همان ضربتى كه در جنگ خندق بر فرق عمرو بن عبدود كوفت و پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم فرمود : ( اين ضربت از عبادت جن و انس برتر است ) براى اثبات اين مطلب كافى بود چه رسد به ساير عبادتهاى او كه در دفاتر نگنجد و كتابها و طومارها شمار آن نتوانند كرد . [1] 17 - علامه مظفر رحمه الله گويد : در در المنثور از ديلمى در مسند الفردوس با سند از على عليه السلام روايت كرده كه فرمود : از پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم درباره اين آيه : فتلقى آدم من ربه كلمات فتاب عليه . [2] پرسيدم ، فرمود : ( خداوند آدم را به هند فرود آورد . . تا آن كه جبرئيل را نزد او فرستاد و فرمود : بگو : ( خداوندا ، به حق محمد و آل محمد از تو درخواست مى كنم ، تو منزهى ، جز تو معبودى نيست ، من بد كردم و به خود ستم روا داشتم ، مرا بيامرز كه تويى بسيار بخشنده و مهربان . خداوندا ، به حق محمد و آل محمد از تو درخواست مى كنم ، تو منزهى ، جز تو معبودى نيست ، من بد كردم و به خود ستم روا داشتم ، توبه مرا بپذير كه تو بس توبه پذير و مهربانى ) . اين بود كلماتى كه آدم از خدا دريافت كرد ) .
دلالت اين آيه با تفسير آن توسط اين گونه اخبار بر امامت اميرمؤمنان عليه السلام روشن تر از آن است كه نيازمند به توضيح باشد ، زيرا توسل شيخ انبيا به محمد و آل او عليهم السلام كه به تعليم خداى سبحان صورت گرفته است با توجه به اين كه آنان در آخر الزمان وجود مى يافته اند و چشم پوشى از پيامبران بزرگى كه در اين فاصله

[1] - شرح نهج البلاغه 2 / 394 .
[2] - سوره بقره / 37 : ( پس آدم كلماتى را از پروردگار خود دريافت كرد . . . ) .

396