آيه تطهير را مى خواند . و نيز خداوند فرموده است : افمن كان على بينة من ربه و يتلوه شاهد منه ، جدم همان كسى است كه بينه دارد ، و پدرم همان كسى است كه به دنبال او است و شاهدى است از او . [1] حموينى از ابن عباس وزاذان و هر دو از على - كرم الله وجهه - روايت كرده اند كه فرمود : رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم همان كسى است كه بينه دارد و من همان شاهدى از اويم كه به دنبال او است . [2] مضمون اين روايات در معرفى اين دو شخص را علامه فيض كاشانى رحمه الله از اميرمؤمنان امام باقر و امام صادق و امام كاظم و امام رضا عليهم السلام روايت كرده است . [3] علامه سيد على موسوى بهبهانى در كتاب ( مصباح الهداية ) گويد : از اين آيه شريفه چند منقبت براى على عليه السلام ظاهر مى شود : 1 ) او شاهد رسالت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم است . 2 ) او از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم است . 3 ) او به دنبال پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم است . 4 و 5 ) او امام و رحمت است .
توضيح آن كه :
از جمله آثارى كه بر شهادت به رسالت پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم مترتب مى شود يكى اسلام شاهد است . و اين نتيجه قطعى است خواه شاهد معصوم باشد يا نه . و ديگر ثبوت رسالت با اين شهادت است ، و اين زمانى است كه شاهد عالم و معصوم از خطا و لغزش عمدى و سهوى و از روى نادانى باشد ، و غرض در اين جا همين نتيجه دوم است نه اول . زيرا بديهى است كه خداوند در مقام اثبات رسالت پيامبر خود با دلايل قطعى ترديد ناپذيرى است كه هيچ عاقلى در آن

[1] - ينابيع المودة / 479 .
[2] - همان / 99 .
[3] - تفسير صافى 2 / 437 .

318