حضرت محمد صلى الله عليه و آله و سلم اختصاص به شيخ محمود حمصى ندارد تا با اجماعى كه فخر رازى ادعا نموده منافات داشته باشد ، بلكه شيعيان پيش از وجود اين شيخ و پس از او قائل به آن بوده اند و در اين باره به آيه مباهله و آيات ديگر استدلال نموده اند . [1] علامه سيد شرف الدين رحمه الله نيز پس از نقل سخن رازى گويد : دقت كن ببين او به روشنى دلالت آيه را بر برترى على عليه السلام بيان نموده است و ناخود آگاه ندا به درستى اين استدلال بلند كرده است . وى با آنچه از شيعيان گذشته و حال نقل كرده معارضه اى ننموده و كلمه اى در رد آنان بر قلم نياورده است ، گويى اعتقاد آنان را پذيرفته و به دلالت آيه بر عقيده آنان اعتراف نموده است ، و تنها بر محمود بن حسن حمصى خرده گرفته است ، در صورتى كه اجماعى كه رازى آن را بهانه قرار داده و بر حمصى حمله كرده است چيزى است كه مورد قبول محمود حمصى و هم عقيده هاى او نيست . دقت كنيد . [2] علامه سبيتى مؤلف كتاب ( راية الحق ) در كتاب ارزشمند ديگرش ( المباهلة ) پس از نقل تمام سخن رازى گويد : خواننده محترم ملاحظه مى كند و با ما همين نظر را مى پذيرد كه فخررازى در مورد دلالت آيه بر برترى على عليه السلام از ساير صحابه مناقشه اى نكرده است ، و نيز در مورد اتفاق مسلمانان بر صحت اين حديث كه همه صفات كمال انبيا عليهم السلام در على عليه السلام جمع است ، مناقشه ننموده است . و اين مطلب از پاسخى كه به ادعاى حمصى درباره برترى على عليه السلام از ساير پيامبران غير از حضرت محمد صلى الله عليه و آله و سلم داده روشن مى شود ، و نيز استفاده اى را كه شيعيان از آيه كرده اند در برترى آن حضرت رد نكرده است ،

[1] - دلائل الصدق 2 / 86 .
[2] - الكلمة الغراء / 5 .

297