سوى مبدأ فياض نيست بلكه به جهت قابليتهاى محدود آنهاست .
اين تماميت و عموميت علم براى پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و اوصياى حضرتش دليل است بر آن كه آنان همه درجات ظاهر و باطن كمال را پيموده اند و هزاران پله را زير پا نهاده و به اوج كمال دست يافته اند ، آنجا كه ديگر فوق آن درجه و مرتبه اى تصور ندارد . در زيارت جامعه كبيره وارد است :
فبلغ الله بكم اشرف محل المكرمين ، واعلى منازل المقربين ، وارفع درجات المرسلين ، حيث لايلحقه لاحق ، ولايفوقه فائق ، ولايسبقه سابق ، ولايطمع في ادراكه طامع .
( خداوند شما را به شريفترين جايگاه گراميان ، و برترين منازل مقربان ، و بالاترين درجات رسولان رسانده است ، آنجا كه هيچ كس بدان نرسد ، و هيچ بالا رونده اى به اوج آن دست نيابد ، و هيچ پيشى گيرنده اى بر آن سبقت نجويد ، و هيچ كس در ادراك آن طمع نبندد ) .
بنابر اين ، آيه شريفه دلالت دارد بر آن كه همه علم كتاب نزد مولا اميرمؤمنان و امامان معصوم از اولاد او عليهم السلام است ، و نيز مى رساند كه آنان داناتر وبرتر از ساير پيامبران اولوا العزم عليهم السلام اند ، زيرا علم آن پيامبران محدود بوده و علم همه كتاب را در اختيار نداشته اند ، و اين مطلب را در گذشته به اثبات رسانديم .
چنان كه در گذشته گفتيم در قرآن كريم درباره وزير و وصى حضرت سليمان عليه السلام آمده است كه او علمى از كتاب را در اختيار داشت [1] نه همه آن را ، خواه آن كتاب لوح محفوظ باشد يا جنس كتابهاى آسمانى يا كتاب سليمان .
در حديثى طولانى از اميرمؤمنان عليه السلام روايت است كه فرمود : پيامبر شما نزد خداوند گرامى تر است يا سليمان عليه السلام ؟ گفتند : پيامبر ما ، اى اميرمؤمنان ، فرمود :

[1] - سوره ء نمل / 40 .

283