پس وصى پيامبر شما نيز از وصى سليمان عليه السلام گرامى تر است ، زيرا وصى سليمان عليه السلام يك حرف از اسم اعظم خدا را در اختيار داشت و با همان يك حرف از خدا خواست و خداوند زمين ميان او و تخت بلقيس را فرو برد و او در كمتر از يك چشم به هم زدن تخت را گرفت و آورد ، ولى در نزد ما هفتاد و دو حرف از اسم اعظم خدا هست و يك حرف را خداوند براى خود نگه داشته و به احدى از آفريدگانش نداده است .
گفتند : اى اميرمؤمنان ، اگر اين اسم اعظم نزد شماست پس در جنگ با معاويه و ديگران چه نيازى به ياران داريد و چرا دوباره مردم را به جنگ با او فرا مى خوانيد ؟ حضرت اين آيه را خواند : بل عباد مكرمون . لايسبقونه بالقول و هم بامره يعملون [1] ( بلكه بندگانى گرامى اند كه در گفتار بر او سبقت نگيرند و تنها به فرمان او عمل مى كنند ) ، و فرمود : من اين قوم را به جنگ با معاويه فرا مى خوانم تا حجت استوار گردد و آزمايش الهى انجام يابد . [2]

[1] - سوره ء انبياء / 26 و 27 .
[2] - تفسير برهان 3 / 205 .

284