شهاب الدين آلوسى بغدادى در تفسير روح المعانى ( 29 / 158 ) پس از نقل حادثه مانند نقل كشاف گويد : ( آدمى درباره آن دو ( على و فاطمه عليهما السلام ) جز اين چه مى تواند بگويد كه على مولاى مؤمنان و وصى پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم و فاطمه پاره تن احمدى و جزء محمدى صلى الله عليه و آله و سلم است ، و اما حسن و حسين نسيم روح پرور و گل خوشبو و سرور جوانان بهشت اند . اين سخن رفض ( شيعه گرى افراطى ) نيست بلكه اعتقادى جز اين گمراهى محض است . و از لطائف ، بنا بر آن كه اين سوره درباره آنان نازل شده باشد ، آن كه : خداى سبحان به پاس حرمت فاطمه بتول و نور ديده رسول صلى الله عليه و آله و سلم در اين سوره ( در ميان نعمتهاى بهشتى ) ذكرى از حور العين به ميان نياورده و تنها به ذكر نوجوانان جاويدان ( يا خلخال به پا ) تصريح نموده است ) .
براى توضيح بيشتر به الدر المنثور سيوطى 6 / 299 ، البحر المحيط ابى حيان اندلسى مغربى 8 / 395 ، ينابيع المودة شيخ سليمان قندوزى حنفى / 93 رجوع شود ، و در كفاية الطالب حافظ گنجى شافعى / 345 آمده است : ( سائل اول جبرائيل ، سائل دوم ميكائيل و سائل سوم اسرافيل عليهم السلام بود ) .
2 - حضرت خليل و امير عليهما السلام خداوند در داستان ابراهيم عليه السلام فرموده است : ( و ( ياد كن ) آن گاه كه ابراهيم گفت : پروردگارا ، به من بنما كه چگونه مردگان را زنده مى كنى ! خدا گفت : مگر ايمان ندارى ؟ گفت : چرا ، ولى مى خواهم دلم آرام يابد . فرمود : چهار مرغ را بگير و در نزد خود پاره پاره ساز ، سپس بر سر هر كوهى ( در اين اطراف ) جزئى از آنها بنه ، آن گاه آنها را بخوان تا شتابان سوى تو آيند ، و بدان كه خدا تواناى

254