نيست و تو محمد رسول خدا هستى ؟ فرمود : اى جابر ، اين گواهى كلمه اى است كه با گفتن آن خود را از اين كه خونشان ريخته شود و اموالشان به تصرف ديگران در آيد و با دست خود با حال سرافكندگى جزيه دهند ، حفظ مى كنند [1] ( اما در قيامت پاداشى نخواهند داشت و كافر بر انگيخته مى شوند ) .
گفتار عالمان شيعه درباره كفر دشمنان على عليه السلام 1 - خورشيد فقاهت و دين ، شهيد ثانى - رفع الله درجته - پس از بحثى در حقيقت ايمان ، گويد : از آنچه گذشت دانستى كه تصديق به امامت امامان عليهم السلام نزد اين طائفه از اماميه از اصول ايمان است چنان كه ضرورى مذهب آنان است ، و محقق طوسى رحمه الله ( در آنچه گذشت ) به نقل آن از آنان تصريح نمود . و شك نيست كه چيزى كه جزء چيز ديگرى است با از ميان رفتن اصل آن از ميان مى رود مانند مسأله مورد بحث ما ، از اين رو لازم مى آيد حكم به كفر كسى كه تصديق مذكور ( تصديق به امامت ) براى وى محقق نگرديده باشد گرچه به شهادتين اقرار داشته باشد . . .
برخى گفته اند : اين حكم منافات دارد با اين كه شما مى گوييد اقرار كننده به شهادتين مسلمان است و كافر نيست .
پاسخ آن است كه منافاتى ميان اين دو حكم نيست . زيرا ما حكم مى كنيم كه آن كس كه تصديق مذكور را ندارد در نفس الامر كافر است و در ظاهر مسلمان است . بنابر اين موضوع اين دو حكم مختلف است و منافاتى در ميان نيست .
- سپس گفته است : - مراد از اين كه ظاهرا مسلمان است آن است كه بيشتر احكام شرعى بر آن مترتب است . حاصل آن كه : شارع اقرار به شهادتين را نشانه صحت

[1] - مناقب ابن مغازلى / 52 .

201