22 - امام صادق عليه السلام فرمود : هر كه درباره كفر دشمنان ما و ستمكاران به ما شك كند خود كافر است . [1] خواننده گرامى با دقت نظر در اين اخبار به يقين خواهد دانست كه مخالفان ولايت امير مؤمنان عليه السلام از اسلام بر كنارند گرچه شهادتين گويند ، و در كنار اين اخبار كه نمى است از يم و مشتى از خروار ، گروهى از عالمان شيعه اماميه نيز حكم به كفر مخالفان آن حضرت و ديگر امامان معصوم عليهم السلام نموده اند ، ولى بيشتر آنان گفته اند : اين مخالفان در باطن و نفس الامر كافر و در ظاهر مسلمانند تا هم فرقى ميان اقرار به شهادتين و عدم اقرار به آن باشد و هم عنايتى به مؤمنان شده و تكليفشان آسان گردد ، زيرا ناگزيرند با آنان معاشرت كنند و در اماكن شريفه مانند كعبه معظمه و مدينه منوره با آنان مخالطه و آميزش داشته باشند ، اگر چه عذاب اين مخالفان در روز قيامت از كافران و مشركان بيشتر است .
ما در اينجا براى توضيح بيشتر نخست حديثى از رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم در اين زمينه مى آوريم و سپس به نقل گفتار فقهاى اماميه - رضوان الله عليهم اجمعين - مىپردازيم .
ابن عباس گويد : نزد رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم بودم كه على بن ابى طالب عليه السلام با خشم و عصبانيت از راه رسيد ، پيامبر صلى الله عليه و آله و سلم به او فرمود : از چه خشمگينى ؟ پاسخ داد : پسر عموهاى شما مرا درباره شما مىآزارند و زخم زبان مى زنند . رسول خدا صلى الله عليه و آله و سلم با حالت خشم برخاست و فرمود : اى مردم ، هر كه على را بيازارد مرا آزرده است ، على نخستين ايمان آورنده از شماست و وفادارترين شما به عهد خداست . اى مردم ، هر كه على را بيازارد ، در قيامت يهودى يا نصرانى بر انگيخته مى شود .
جابر بن عبد الله انصارى گفت : گرچه گواهى دهد كه جز خداى يكتا خدايى

[1] - بحار الانوار 72 / 134 ، 135 ، 137 .

200