قيامت شود جرقه اى مىزند مانند قصر و كوشك پس باقي نماند در اين روز پيغمبرى و نه وصىّ پيغمبرى و نه شهيدى مگر اينكه به زانو مىآيند و ديگر مردم به رو مىافتند و همه فرياد مىكنند خدايا مرا نجات بده مرا نجات بده و نجات خود را از خدا خواهانند مگر تو يا رسول الله - صلَّى الله عليه و آله - كه ايستاده اى و مىگويى خدايا نجات بده مرا و ذريّهء مرا و شيعيان مرا و دوستان ذريّه مرا ! فرمود :
سپس پيغمبر مىخواهد كه آتش به عقب برگردد و از مردم دور شود . پس خداى متعال امر فرمايد كه خزنهء جهنّم أو را به جاى خود برگردانند . اين معنى در تفسير آيهء كريمه در سورهء فجر است . كه مىگويد در اين روز جهنّم آورده شود و در اين روز انسان به ياد مىآورد و چگونه براي أو يادآوردن نفع دارد ، يعنى روز قيامت أولاد آدم گناهانش را به ياد مىآورد و پشيمان مىشود و مىبيند چگونه آنچه پيش فرستاده بر آن وارد شده و چگونه در دنيا يادآور نشد كه خانهء اعمال بود و مىتوانست خود را اصلاح كند و امروز كه روز جزاست به ياد آورده ، بنا بر اين ياد نمودن براي أو فايده اى ندارد . و فرمايش حق تعالى كه از زبان أولاد آدم نقل مىفرمايد كه مىگويد : اى كاش پيش فرستاده بودم براي زندگانيم ، يعنى اى كاش براي رضاى خدا صدقه داده بودم ، و كارهاى خير ، و عبادات ، نماز ، ذكر ، دعا و تسبيح زياد انجام داده بودم تا اينكه امروز از آن فايده و بهره مىبردم و درجات عالي و نعمتهاى باقي در مجاورت أنبياء و شهدا و صالحين نصيب من مىگرديد :
و انما سمّى الله تعالى حيوة الآخرة آخرة لان نعيم الجنة خالدة دائمة

229