كسى كه داراى سلامتى است به همين زودىها غير سالم است ، يعنى سلامتى را از دست مىدهد و گر چه پاسبانان و حافظان زياد داشته باشد . و هر كس دروازهء محكم و دربان داشته باشد به همين زودىها دربان أو خواهد رفت و دروازه بىصاحب و بىدربان خواهد ماند . و صبح مىكند در لحد و در زير زمين در تنگنا قرار مىگيرد و لشكريان و حشم أو از أو جدا مىشوند . و براي تفرقهء خدم و حشم و لشكر أو پيش از مرگ چيز ديگر لازم نيست ، به مجرّد مردن آنها متفرّق مىشوند . و صبح كرد در حالي كه دشمنانش خوشحال مىباشند و دوستان دست از أو برداشته‌اند ، بر تو باد كه نفس خود را مراقبت كنى و كوشش كنى كه أو را سعادتمند كنى .
و هر كسى گرو آن چيزى است كه كسب كرده . قال و كان بعضهم إذا نظر في المرآة إلى جماله انشد شعرا :
< شعر > يا حسان الوجوه سوف تموتون و تبلى الوجوه تحت التّراب يا ذوى الأوجه الحسان المصونات و أجسامها الغضاض الرّطاب أكثروا من نعيمها و اقلَّوا سوف تهدونها لعقر التّراب قد نعتك الايّام نعيا صحيحا بفراق الاقران و الأصحاب < / شعر > بعضي از زهّاد وقتي در آينه به صورت خود نگاه مىكرد اين اشعار را مىگفت كه مضمون آن اين است : اى خوب صورتان به زودى خواهيد مرد و اين صورتها زير خاك پوسيده خواهد شد . اى صاحبان صورتهاى خوب كه در حفظ آن مىكوشيد و جسمها و بدنهاى لطيف و نيكو چه بسيار به اين بدنها و صورتها برسيد و چه كم عاقبت زير خاك پوسيده مىشود . به تحقيق روزگار تو را به

115