چه بسا نسيمهايى ( خوب ) براى افرادى مىوزد ، اما طولى نمىكشد كه : آن نسيم قطع مىگردد ، و روزگار در سير خود ، چنين است ، كه گامهايى را مىلغزاند و گامهاى ديگر را ثابت مىدارد ، و عادت هميشگىاش اين است كه :
هر چيزى را كه درست كرده تباه كند .
و شاعرى ديگر چنين گفته : [1] بر دنيا و آنچه در آن است ، حريص مباش ، و اندوهگين باش كه نتوانستى اعمال شايسته انجام دهى .
و ديگرى : [2] و ياد بياور گناهان بزرگى را كه در گذشته انجام داده‌اى ، و اما بسيارى آنها را فراموش نموده‌اى ، ولى خداوند ، شمارهء آنها را مىداند و به حسابت مىگذارد .
بىوفايى دنيا از نظر قرآن خداى بزرگ دنيا را در قرآن چنين توصيف كرده است :
* ( كَمْ تَرَكُوا مِنْ جَنَّاتٍ وَعُيُونٍ وَزُرُوعٍ وَمَقامٍ كَرِيمٍ وَنَعْمَةٍ كانُوا فِيها فاكِهِينَ كَذلِكَ وَأَوْرَثْناها قَوْماً آخَرِينَ فَما بَكَتْ عَلَيْهِمُ السَّماءُ وَالأَرْضُ وَما كانُوا مُنْظَرِينَ ) * [3] : چه بسيار از مردم در دنيا بودند و باغ و بستان و چشمه‌ها و مزرعه‌ها و منزلهاى عالى را رها كردند و رفتند و نعمتهاى زيادى كه غرق در آن بودند ، پشت سر گذاشتند ، و ما آن نعمتها را به ديگران داديم ، و بر اين گذشتگان اهل آسمان و زمين گريه نكردند و در نابودىشان مهلت ندادند .

[1] < شعر > لا تحرصن على الدّنيا و ما فيها و احزن على صالح لم تكتسب فيها < / شعر >
[2] < شعر > و اذكر ذنوبا عظاما منك قد سلفت نسيت كثرتها و اللَّه محصيها < / شعر >
[3] دخان / 23

84