( چيزى كه خوشيها را نابود و زندگيها را بر هم مىزند ) . زيرا اگر در تنگى ( و سختى زندگى ) باشيد ، آن را بر شما وسيع مىسازد و به آن راضى مىشويد و ثبات و آرامش پيدا مىكنيد و اگر داراى ثروت باشيد ، آن را در نظرتان ، مبغوض مىسازد و به بخشش مىپردازيد و پاداش مىگيريد ، چرا كه هر كدام از شما ، كه بميريد ، قيامتش بر پا مىشود و پاداش خوبى و بدى را مىبيند ، و بدانيد كه ( گذشت ) شبها آرزوهايتان را از ميان مىبرد و روزها نزديككنندهء مرگ شما هستند و هر گاه انسان از دنيا برود ، و وارد گور شود ، پاداش و كيفر آنچه را از پيش فرستاده مىبيند و در مىيابد كه آنچه را به جا گذاشته ، برايش فائده‌اى ندارد و چه بسا ( مال را ) از حرام جمع كرده و يا حقوق ( الهى ) آن را نداده باشد .
سعد ( يكى از اصحاب پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلم ) گفت : در حال بيمارى ، به سلمان گفتم : خود را چگونه مىبينى ؟ سلمان گريه كرد ، سعد پرسيد : چرا مىگريى ؟
پاسخ داد ، به خدا سوگند براى دنيا ( و از دست رفتن آن ) گريه نمىكنم ، بلكه براى اين مىگريم كه : رسول خدا صلَّى الله عليه و آله و سلم فرمود : مال و دارايى شما در دنيا بايد به اندازهء توشه ( و خرج سفر ) مسافر باشد و من مىترسم كه بيشتر از آن داشته باشم و در قيامت حساب آن را از من بخواهند ؟ ! .
( سعد گويد : ) به اطراف خود نگاه كردم ، جز آفتابه و كاسهء سفالين و تشتى ، چيزى نديدم .
ثوبان بن بجدد گويد : از پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلم پرسيدم : چه اندازه از مال دنيا براى من

65