و : * ( وَوُضِعَ الْكِتابُ فَتَرَى الْمُجْرِمِينَ مُشْفِقِينَ مِمَّا فِيه وَيَقُولُونَ يا وَيْلَتَنا ما لِهذَا الْكِتابِ لا يُغادِرُ صَغِيرَةً وَلا كَبِيرَةً إِلَّا أَحْصاها ) * ؟ [1] : در آن روز كتاب اعمال نيك و بد خلق را پيش نهند و اهل گناه را از آنچه در نامهء عملشان است ، ترسان و هراسان بينى ، در حالى كه با خود گوئيد : اى واى بر ما اين چگونه كتابى است كه اعمال كوچك و بزرگ ما را هيچ فروگذار نكرده ، جز اينكه همه را برشمرده است .
خداى سبحان در موارد بسيارى در قرآن كريم ، قيامت را يادآورى نموده و در هيچ سوره‌اى از آن فروگذار نكرده ، تا بهتر مردم را بترساند و حجّت را بر ايشان تمام كند و بندگان خدا آگاهى بيشترى به آن بيابند .
خداى بزرگ بدين صورت ، مهربانى خود را به انسانها نشان داده و جاى عذرى هم براى كسى باقى نگذاشته ، پس ما بايد بيشتر و بهتر بينديشيم و دلها را به آن روز مشغول داريم و از خيل غافلان عنان بگردانيم .
توجه به قرآن و قرار گرفتن در پناه آن لذا در قرآن مىفرمايد :
* ( أَفَلا يَتَدَبَّرُونَ الْقُرْآنَ أَمْ عَلى قُلُوبٍ أَقْفالُها ) * [2] : آيا در قرآن تدبّر نمىكنند ، يا آنكه بر دلهاى خود قفلها زده‌اند ؟
پس مىبينيم كه خداى بزرگ در موارد گوناگون ، به تدبّر و تفكَّر و آگاهى و عبرتگيرى ما را دعوت كرده است .
پيامبر اسلام صلَّى الله عليه و آله و سلم فرمود : [3] ( پس از من ) فتنه‌ها چون پاره‌هاى شب

[1] كهف / از آيهء 47
[2] محمد صلَّى اللَّه عليه و آله و سلم / 24
[3] قال النّبى صلَّى اللَّه عليه و آله و سلم : اذا اتاكم الفتن كقطع اللَّيل المظلم ، قالوا يا رسول اللَّه فبم النجاة ؟ قال عليكم بالقرآن فانّه من جعله امامه قاده الى الجنّة و من جعله خلفه ساقه الى النّار و هو اوضح دليل الى خير سبيل من قال به صدق و من حكم به عدل و من اخذ به اجر و من عمل به وفق

35