درمىآيد ، و كوهها به حركت درمىآيد و به صورت سرابى مىشود ، مسلَّما ( در آن روز ) جهنّم كمينگاهى است بزرگ ، و محل بازگشتى براى طغيانگران ، مدتهاى طولانى در آن مىمانند ، در آنجا نه چيز خنكى مىچشند و نه نوشيدنى گوارايى ، جز آبى سوزان و مايعى از چرك و خون . . . روزى كه روح و ملائكه در يك صف مىايستند و هيچ يك ، جز به اذن خداوند رحمان سخن نمىگويند ، و ( آنگاه كه مىگويند ) درست مىگويند ، آن روز حق است ، هر كس بخواهد راهى به سوى پروردگارش برمىگزيند ، و ما شما را از عذابى نزديك بيم داديم ، اين عذاب در روزى خواهد بود كه انسان آنچه را از قبل با دستهاى خود فرستاده مى بيند و كافر مىگويد : اى كاش خاك بودم ( و گرفتار عذاب نمىشدم ) .
و : * ( يَوْمَ يَتَذَكَّرُ الإِنْسانُ ما سَعى وَبُرِّزَتِ الْجَحِيمُ لِمَنْ يَرى ) * [1] : روزى كه آدمى هر چه كرده به ياد آورد و دوزخ براى بينندگان آشكار شود .
و : * ( يَوْمَ يَكُونُ النَّاسُ كَالْفَراشِ الْمَبْثُوثِ وَتَكُونُ الْجِبالُ كَالْعِهْنِ الْمَنْفُوشِ فَأَمَّا مَنْ ثَقُلَتْ مَوازِينُه فَهُوَ فِي عِيشَةٍ راضِيَةٍ وَأَمَّا مَنْ خَفَّتْ مَوازِينُه فَأُمُّه هاوِيَةٌ وَما أَدْراكَ ما هِيَه نارٌ حامِيَةٌ ) * [2] : در روز قيامت مردم مانند مور و ملخ به هر سو پراكنده شوند و كوهها از هيبت آن همچون پشم زده شده متلاشى گردد ، پس آن روز عمل هر كسى را در ميزان حق سنگينى باشد ، در بهشت به آسايش و زندگانى خوش خواهد بود .
و : * ( يَوْمَ نَقُولُ لِجَهَنَّمَ هَلِ امْتَلأْتِ وَتَقُولُ هَلْ مِنْ مَزِيدٍ ) * [3] : روزى كه به دوزخ بگوييم : آيا امروز مملو از كافران شدى ؟ او گويد : آيا دوزخيان بيش از اين هستند ؟ .

[1] نازعات / 34
[2] قارعه / 3 - 11
[3] ق / 30

34