روايت شده كه در آسمان پنجم فرشته‌اى است كه اعمال مردم را از مقابل چشم او مىگذرانند ، و گاهى عملى را كه مانند خورشيد مىدرخشد ، مىبيند ، اما چون به آن نظر كند ، مىگويد : اين عمل را برگردانيد و به صورت صاحبش بزنيد ، چون در آن حسد مىبينم .
از نشانه‌هاى حسود ، و نتيجهء شوم حسد از نشانه‌هاى حسود آن است كه خود را به مظلوميّت مىزند و بعد حسادت را آشكار مىسازد ، و هر كسى را بنگرى خداوند از او رضايت دارد ، جز حسود ، زيرا حسود به سبب فرومايگى و پليدى باطنى كه دارد ؛ زوال نعمت ديگران را مىخواهد ، و به گرفتارى و ابتلاى بندگان خدا ، شاد و مسرور مىگردد و از زوال نعمت ، و گرفتارى ديگران به سرزنش آنها ( از روى خوشحالى ) مىپردازد .
و ديگر از علامات حسود اين است كه در حضور طرف مورد حسدش تملَّق مىكند و در غيابش به غيبت او مشغول مىشود .
در حديث آمده كه حضرت موسى مردى را در زير عرش ديد و آرزوى مقام او را نمود و از خداوند پرسيد : به چه سبب به اين مقام رسيده و در سايهء عرش آرميده ؟ فرمود : او بر ديگران حسد نمىورزيد . [1] يكى از ويژگيهاى حسود اين است كه : هر گاه نعمت طرف را ببيند ، مبهوت مىگردد ، و چون لغزشى از او ببيند ، به سرزنش مىپردازد .
سزاوار است اگر كسى طالب ايمنى از حسود است ، نعمت را از او پنهان

[1] روى انّ موسى راى رجلا عند العرش فغبطه و قال يا ربّ بم نال هذا ؟ فقال انّه لم يكن يحسد الناس .

345