معصيت كردن باز دارد ، در خواب به او گفتند : اگر همهء مردم را از ارتكاب گناه باز دارم ، پس عفو و رحمت من شامل چه كسى مىگردد ؟ ! از سوى خداوند به حضرت داود عليه السّلام وحى شد كه به بندگانم بگو : شما را نيافريدم كه سودى برم ، بلكه آفريدم تا از من بهره‌مند گرديد ، - صدق الله العلىّ العظيم . - و دليل اين معنا اين است كه خداوند بزرگ براى هر حسنه ده برابر پاداش قرار داده ، و براى كسانى كه بخواهد ( و مورد لطف خاصش قرار گيرند ) هفتصد برابر مىدهد ، زيرا مىفرمايد :
* ( مَثَلُ الَّذِينَ يُنْفِقُونَ أَمْوالَهُمْ فِي سَبِيلِ الله كَمَثَلِ حَبَّةٍ أَنْبَتَتْ سَبْعَ سَنابِلَ فِي كُلِّ سُنْبُلَةٍ مِائَةُ حَبَّةٍ ) * [1] : كسانى كه اموال خود را در راه خدا انفاق مىكنند ، همانند بذرى هستند كه هفت خوشه بروياند ، كه در هر خوشه ، يك صد دانه باشد .
اين در حالى است كه براى هر گاه يك كيفر مقرّر نموده و اهتمام به كار خير را حسنه محسوب مىفرمايد ؛ اگر چه آن را انجام ندهد ، ولى در اهتمام به گناه اگر آن را انجام ندهد ، كيفر قرار نداده است .
و توبه از گناه را حسنه معيّن كرده و توبه‌كنندگان را بسيار دوست مىدارد .
پس اين نشانه‌ها بر آن دلالت دارد كه ما را براى سود بردن در معامله با خود آفريده است . [2]

[1] بقره / 260
[2] علَّامه شعرانى : ليعطينا الربح من الرباح يعنى تا به ما سود برساند .

282