من همانند زهد در دنيا نيست ، و هيچ وسيله‌اى براى تقرّب به من ، مانند ورع از ترس من نيست ، و هيچ عبادتى مانند گريه از خوف من نيست .
حضرت موسى عرضه داشت : خدايا چه پاداشى در قبال اين كارها به آنان خواهى داد ؟
فرمود : به زاهدان دنيا ، بهشت را مباح مىكنم ، و به اهل ورع ، بهشتى خواهم داد كه شريكى نداشته باشند ، و گريه‌كنندگان از ترس من ، چون ديگران بازخواست و تفتيش نمىشوند ، چون از اين كار نسبت به ايشان شرم دارم .
پيامبر صلَّى الله عليه و آله و سلم فرمود : [1] يا على عليه السّلام تا مىتوانى از خوف خدا گريه كن ، زيرا در مقابل هر قطره اشك ، در بهشت خانه‌اى برايت بنا مىكنند .
حضرت امير عليه السّلام فرمود : [2] اگر گريانى در امّتى بگريد ، خداوند به خاطر گريه‌اش به آن امّت ، ترحّم مىنمايد .
و فرمود : هر گاه خداوند بنده‌اى را دوست بدارد ، وسيلهء اندوهى در دلش قرار مىدهد ، زيرا خداوند هر دل اندوهگينى را دوست دارد .
و هر گاه بنده‌اى را دشمن دارد ، سازى از خنده در دلش قرار مىدهد ، و كسى كه از خوف خدا گريه كند ، داخل دوزه نمىگردد ، مگر شيرى كه از پستانى خارج شده ، به آن باز گردد ( چون اين فرض محال است پس چنان بنده‌اى به دوزخ نمىرود ) و هرگز غبار در راه خدا و دود جهنّم در بينى مؤمن جمع نمىگردد .

[1] يا علىّ عليك بالبكاء من خشية اللَّه يبنى لك بكلّ قطرة بيت في الجنّة .
[2] قال على عليه السّلام : لو انّ باكيا بكى في امّة لرحم اللَّه تلك الامّة لبكائه .

244