* ( قُلْ مَتاعُ الدُّنْيا قَلِيلٌ وَالآخِرَةُ خَيْرٌ لِمَنِ اتَّقى وَلا تُظْلَمُونَ فَتِيلًا ) * [1] بگو كالاى دنيا اندك است و آخرت بهتر است براى پرهيزگار و ستم - گرديده نشوند بقدر ذره اى .
پيغمبر صلَّى الله عليه و اله به ابى ذر غفارى فرمود : جورى در دنيا زندگى كن كه گويا غريبى و خويشتن را در شمار مردگان حساب كن ، پس هر گاه شب را صبح كردى سخن از شام مگوى و هر گاه روز را به شب رساندى حرفى از فردا نگو و در تندرستى خويش بفكر هنگام مريضى باش و در جوانى فكر پيرى كن و از زندگى بفكر دوران مردن باش زيرا كه تو نميدانى فردا در چه شرائط از زندگى قرار دارى .
و نيز نبى اكرم صلَّى الله عليه و اله فرمود : بسيار بفكر مرگ و در هم شكنندهء خوشيها باشيد زيرا اگر شما در تنگناى زندگانى باشيد ياد مرگ بر شما گشايش مىدهد پس بزندگى خويش راضى و خوشنود و پا برجا مىشويد و اگر در غنا و دارائى باشيد در نظر شما مبغوض مىشود و كوشش در انفاق آن ميكنيد و پاداش داده مىشويد زيرا هر گاه يكنفر از شما بميرد قيامتش بپاخيزد مىبيند آن چه را كه از براى اوست از خير و شر همانا شبها جداكنندهء آرزوهاست و روزها شهرهاى اجلهاست .
و همانا مرد هنگام رسيدن اجلش و وارد شدن در قبرش مىبيند پاداش عملهائى را كه پيش فرستاده و كمى نيازمندى آنچه را كه پشت سر انداخته شايد از باطل گرد آورده آن را يا حقى را منع كرده سعد به سلمان فارسى در مرض موتش گفت : چگونه خويشتن را يافتى سلمان گريه كرد پرسيد چه چيز ترا بگريه در آورد ؟ پاسخ

[1] نساء 79 .

44