داد بخدا سوگند من از غصه دنيا گريه نمىكنم لكن گريه من بدين جهت است كه رسول خدا فرمود : كه بايد ثروت شما از دنيا باندازه ى زاد و توشهء يك مسافر باشد ميترسم از اينكه بيش از اين داشته باشم در حالتى كه در خانه سلمان جز يك آفتابه و كاسه و طشت لباسشوئى چيزى نبود .
و ثوبان از رسول خدا پرسيد چه اندازه ى از دنيا مرا كافيست حضرت فرمود آنقدر كه جلو گرسنگى ترا بگيرد و آنقدر كه شرمگاه ترا بپوشاند و اگر ترا خانه اى باشد پس مبارك است و مبارك ولى تو بعد از اين بازجوئى خواهى شد .
و نيز فرموده است : هر اندازه كه قدرت داريد از غمهاى دنيا فارغ - بال و آسوده خاطر باشيد زيرا هر كس كه بفكر دنيا باشد دلش سخت مىشود و فقر و نيازمنديش پيش دو چشمانش باشد باو جز همان بهره اى كه برايش نوشته شده چيزى بيش نخواهند داد اما آن كس كه همتش آخرت باشد خدا كارش را درست كند و ثروت و بىنيازيش را در دلش قرار دهد و دنيا با فروتنى باو رو آورد .
حضرت موسى بن جعفر فرموده : دنيا را پست بشماريد زيرا كه گواراترين چيز بر شما آن باشد كه در نظر شما پستترين چيزها باشد هر قومى كه دنيا را پست شمردند خداى زندگى دنيا را بر ايشان گوارا كرد و هر گروهى كه دنيا را عزيز شمردند خودشان پست شدند و به مشقت و زحمت افتادند و سرانجام كارشان پشيمانى بود و نيز حضرت رسول صلَّى الله عليه و اله به ابى ذر فرمود : اى ابا ذر دنيا زندان مؤمن است و گورستان جايگاه ايمنى او و بهشت جايش باشد ولى دنيا بهشت كافر است و قبر مجازات

45