فهميدى كه اين هم از ناحيه ى منست .
داود عرضكرد : پروردگارا آدم را پدر پيامبرانت قرار داد و فرمان دادى كه فرشتگانت او را سجده كنند او چگونه حق سپاسگزارى و شكرت را ادا كرد ؟ خطاب رسيد كه آدم اقرار و اعتراف كرد كه تمام اينها از طرف منست همان اقرار آدم باينها حق شكر مرا ادا كرد و براى بنده سزاوار است كه در هنگام سختى و بلاها خدا را مانند زمان نعمتها و راحتىها سپاسگزارى كند .
و روايت شده خداى سبحان بحضرت داود فرمود كه : اى داود من بهشت را آفريدم از يك خشت طلا و يك خشت نقره ، سقفهاى بهشت را از زمرد قرار دادم گلش را از ياقوت ، خاكش را از مشك ناب ، سنگهايش را از درّ و لؤلؤ ، ساكنانش را حوريه قرار دادم .
اى داود هيچ ميدانى آن بهشت را براى كى آماده كرده‌ام . عرض كرد : نه . پروردگارا ، خطاب رسيد براى گروهى كه بلا را نعمت شمارند و لذت و آسايش را ، مصيبت و جاى شك و شبهه اى نيست كه بلاها چه مرضها و چه غير مرضها سبب و عوض اجر و ثواب باشد در صبر بر آنها و سبب آمرزش گناهان گردد و سبب يادآورى ايام صحت و سلامتى باشد و نيز انسان را وادار بتوبه ميكند و در راه خدا صدقه ميدهد و بلا را خدا براى بنده اش اختيار كرده چنان كه ميفرمايد :
« * ( وَيَخْتارُ ما كانَ لَهُمُ الْخِيَرَةُ ) * » [1] و انتخاب ميكند براى ايشان چيزى را كه آنان اختيار ندارند .

[1] قصص 68 .

294